Nereden başlayacağımı bilemediğim bir incelemeyi yazmak için aldım kalemi, kağıdı elime. Yazıp yazıp siliyorum, başkahraman ayrı, onun içimizde hep var olun kişiliği ayrı hikâye...
Hiç fark ettiniz mi?
En çok gülen insanların birçoğu aslında içlerinde en büyük acıyı barındıran insanlar. En büyük soytarılar, kendileriyle başbaşa kaldıklarında
Çok güzel bir değerlendirme, kaleminize sağlık. Kitabı geçen yıl aldım, bir türlü sırası gelmemişti. Yakın zamanda okurum, içeriği bana ne kadar uygunmuş.
Hey gidi zaman! Sen böyle bir dakikada ruhun ne meserret ebediyetlerini gömüyorsun! Yahut daha doğrusu, gömmek için, unutturmak için ne kadar kudretsizsin!
Bitti. Her güzel kitap gibi bu da bir nefes gibi bir içim su gibi bitti. Tiyatro ve sinemadaki eşsiz insanları yakından tanıdım. Zafer Algöz'ü de çok yakından tanımış gibi oldum. Çok güldüm hatta epey güldüm Tarifsiz çok beğendim, tavsiye üstüne tavsiyemdir.
Bu aralar her yerde karşıma Kafka çıkıyor, olmuşken tam olsun dedim bu dergiyi de aldım, Kafka'yı biraz daha tanıdım. Yazılar ve şiirlerle dergi gayet güzeldi lakin 3. sayıdaki Attilâ İlhan'ı kaçırdığıma üzüldüm...
Kitabın neden çocuk kitabı sınıfına girdiğini şimdi daha iyi anladım. Sorgulamak, eleştirmek, cesaretli olmak, hayal kurmak, merak etmek var bu kitabın her satırında. Ve bunu da yetişkin kılığına girmiş pek çok insandan daha cesurca yapabilecek bir kesim varsa o da çocuklardır. Yeter ki düşünmeyi ve hayal etmeyi öğrenebilsinler. Hep beraber uyanalım ve Küçük Kara Balık'a kulak verelim: Gerçekten bu dünyaya yiyip içip, uyumaya ve sıradan bir şekilde yaşamaya mı geldik?
Küçük Kara BalıkSamed Behrengi · Martı Yayınları · 201630,9bin okunma
Ne kadar yerinde bir inceleme olmuş. Evet, maalesef insan yaş aldıkça sorgulamayı, araştırmayı, merak etmeyi, hayal kurmayı ve daha birçok şeyi bırakıyor. Bunu en güzel çocuklar yapıyor. Keşke körelmesek, köreltmesek...