Bana öyle geliyor ki, iki insan birbiriyle, birlikte mutlu olmak istediği için evlendiği anda, işte tam da o anda, kendini mutlu olma ihtimalinden mahrum bırakmış, bu ihtimalin önüne geçmiş olur. Mutlu olmak için evlenmek tıpkı iki milyon için, bir araba için ya da baronluk için evlenmek kadar kar amaçlıdır ve o iki milyon, araba ya da baronluk gibi mutluluk da mutlu olmaya yetmez. Bu dünyada cezasız kalmayacak bir şey varsa, o da manevi konularla yapılan hesap kitaplardır. İki insanın birbiriyle evlenmesinin tek mantıklı sebebi vardır; o da, onlar için birbiriyle evlenmemenin imkansız olmasıdır, birbirleri olmadan yaşayamamalarıdır. Bütün romantizm, duygusallık, trajedi olmaksızın: bu tür evlilikler vardır, her gün karşılaşırız böylesiyle ve ister sevgi, ister başka bir şey bu duygu kesinlikle dünyanın en meşru ve en en güçlü duygusudur. Peki, yaşarken bu duyguyu geçiştirenlerin, bastıranların, hafifletmeye çalışanların, ondan kaçanların sayısı kaçtır?
Sayın Okur;
Günler süren kar fırtınası haberleri,araba canıma vuran deli yağmurlardan ve içimi donduran soğuklardan sonra güneş açtı.Şimdi sıcak ve parlak ışınlarını üzerimde gezdirirken,ben yine havaalanında çayımı yudumluyorum.Benim için hayata bir mola,ara verme durup dinlenme belki de yaşamlar arası bir geçit yeri gibi geliyor havaalanları..Ne ayrıldığım yer için çok üzgün ne de gideceğim yer için çok mutluyum..Halbuki ölmek için ne güzel bir andı,tam da şu an…
Bana artık büyü diyorlar
Kar tanrı kokuyor oysa Füsun, bilmiyorlar.
Hızar sesi geliyor uzaklardan, çok uzaklardan
Beyaz bir varlığın talaşı gibiyim
Ufalanıyorum İstanbul'a her kar yağışında.