En büyük aşk özgürlüktür, seni var eden.
Sayfa 41Kitabı okudu
İnsanlar başına gelen şeyi kabullenmek yerine suçlu arıyor.
Sayfa 25 - Sıfır yayınlarıKitabı okudu
Beton zemindeki mavi bir yumurta tam ortasından çatlamış, içindeki sarısı kaldırıma akmıştı.
Zavallı şey. Bebeğini kaybetmişti. Tıpkı Vera -derin bir nefes aldım- ve benim gibi. Bu adil değildi. Bu acı vericiydi. Ama hayatın kendisiydi.
Kuş, yuvasının üzerinde daire çizerek, ince bir dalı boş yere gagaladı. Ardından kaldırımın birkaç adım ilerisine kaçtı. Çabalarının nafile olduğunu anladığı o anı neredeyse hissedebiliyordum. Yavrusunu bıraktığı anı... Gökyüzüne yükselerek, kiraz ağacının yukarıdaki dallarından birine kondu. Sanki aşağıdaki manzarayı hafızasına kazımak ve son bir kez hoşça kal demek istiyordu.
Ansızın esen bir rüzgâr, kavak ağacının dallarını hışırdatarak yumuşacık polenlerini etrafa uçuşturdu. Tıpkı kar gibi. Polenlerden birini yakalayıp gülümseyerek gökyüzüne baktım. Gökyüzünde daireler çizen kızılgerdan kuşu, kanatlarını çırparak uzaklaşıp kayboldu.
Sayfa 355 - Son
Küçük kar kiraz kuşu, Heyula, cadıya doğru ilerlerken kayanın üstünde seğirerek yatıyordu ve sonra Lena Feldt daha önce neler çektiyse hepsi ikiye, üçe katlandı, yüzle çarpıldı. Bir ruh bulantısı, korkunç, mide bulandırıcı bir keder hissetti, öyle derin bir melankolik yorgunluktu ki, bundan ölecekti. Son bilinçli düşüncesi, hayattan tiksinmek oldu; duyuları ona yalan söylemişti. Dünya enerji ve sevinçten değil, pislik, ihanet ve dermansızlıktan yapılmıştı. Yaşamak nefret verici bir şeydi, ölüm de ondan iyi değildi ve evrenin bir ucundan bir ucuna bu ilk, son ve yegâne hakikatti.
Öylece, yayı elinde ayakta durdu, kayıtsız, yaşarken ölmüş halde.
Sayfa 334 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Kendinden başka kimseyi düşünmeyen insanlar, ne birbirini ne dünyayı ne de bizi gerçekten sevebilir.
Sayfa 26 - Sıfır Yayınları / NovellaKitabı okudu