. . . PUSLU KITALAR ATLASI . . .
Hayal mi gerçek?
Gerçek mi hayal?
İkisi de mi gerçek?
İkisi de mi hayal? . . .
Hem gerçeği hem hayali muallakta bırakan bir obsesif şüphenin romanı:
Puslu Kıtalar Atlası
Eflâtunî bir girdap içinde büyük daireler çize çize derinlere doğru efsunlanmış ve yarı-anestezik bir halde duhul ederken birden son sayfaya gelmemle birlikte geceyarısının bir kör
Tüm çocuklar çiçektir analojisinden yola çıkarak, çiçek türlerine göre çocuklar sınıflandırılmış. Minik dokunuşlarla onların büyümelerine eşlik etmemiz anlatılmış kitapta.( Dağ laleleri, sardunyalar, ısırgan otları, yelken çiçekleri...)
"Çocuklarımız yeraltı orkideleri gibi toprağın altından farksız ve güneş almayan odalarında , bilgisayarın ya da test kitaplarının başından kalkmadan yaşlanıyorlar." diyerek vahim durumu gözler önüne seriyor.
Başdöndüren bir hızla kaybolan değerlerimizi ise yazar şu sözleriyle ifade ediyor:" Hiç kır böceği görmemiş, ıhlamur ağacından havalanan ardıç kuşlarını hiç görmemiş, bir şeyi dünyaya getirmenin veya kazandırmanın öldürmekten çok daha zor olduğunu anlamayan, balın turuncuya çalan sarısından habersiz, kar serçesinin kızıl boynuna âşık olmamış, fil otundan flüt yapmamış,diliyle kar taneleri yalamamış, portakal kabuğu dilimleyip mektuplara ilistirmemiş, yağmurlu akşamin sisinde kaybolmamış, göçten dönen kuşları karşılamamış çocuklardır bunlar."
İnsanın içini ısıtan yalınlıkta ilerliyor kitap. Başladığınız gibi bitiriyorsunuz. Tavsiye ediyorum.
Alıntı yapılan kitaplar
Okulsuz Büyümek
Anya'yı Beklerken
Yeni Öğretmen
Kırmızı Eğrelti Otunun Büyüdüğü Yer
