❝ Bir Varmış
Bir Yokmuş ❞
..Dışarıda yağmur hâlâ yağıyor oysa. Güneş doğuyor. Denizin üzerinde martılar uçuyor hâlâ. Trenler düdüklerini öttürerek rayları gıcırdatıyor. Ağaçlar yapraklarını döküyor sonbaharda. Kışın kar da yağıyor, yazın güneş de çıkıyor. Olması gereken olmaya devam ediyor yani. Yalnız içinde biz yokuz. Gözümüz, kulağımız, burnumuz ve ellerimiz bunlardan uzakta. Nerede?
Gün doğmuş, gün batmış, ağaçlar çiçek açmış. Yaz bitmiş, kış gelmiş, ufuk kızıla boyanmış, kuşlar havada pike yapmış. Her yerde kablosuyla dolanan canlılar varmış . Bir varmış, ama aslında bunca güzelliğin içerisinde hiç olmuş . Yokmuş .
Sayfa 32Kitabı okudu
Kalbe bir bıçak gibi giren hatıraların dilsiz olduklarını anlıyorum.
Kar yağıyor ve ben hatırlıyorum.
Yağmur yağıyor, iliklerime kadar üşüyorum. Güneş açıyor, utanıyorum yalnızlığımdan. Kar yağıyor. Ağarıyor çirkin yüzü merhametsiz sokakların. Güneş açıyor, utanıyorum yalnızlığımdan. Ben bu şehirde sensiz yaşayamam
Sayfa 127
.
.
Şimdi bütün gün üstüme yağmur yağıyor
Bütün gece kar
Yalnızlığın tam ortasındayım artık
Yalnızlık kadar
Sayfa 93Kitabı okuyor
İnsan, vardığı yerde yolunu gözleyenler, sevinç çığlıklarıyla kucak açıp boynuna sarılmak için bekleşenler olsun istiyor..
Sayfa 109
Sana rastladığım gün susuzdum, yalnızdım
Bir çırpıda içtim gözlerini..
Cemal Süreya
Sayfa 108
Evet, sahi, ne çıkar
Ona bir merhaba desem..
Edip Cansever
Sayfa 99
Gözlerinden göğüme sayısız yıldız akar
Bir gülüşün içimde binlerce lamba yakar
Bir kurtulmuştur o an çağrılsa senin adın
Sesin ne kadar sıcak sesin ne kadar yakın
Tabiat bir bembeyaz gelinlik giymiş gibi
Yüzüme kar yağıyor sanki elinmiş gibi
Sensiz geçen zamanı belli yaşamamışım
Sensizlik bir kuyuymuş onu aşamamışım
Bir yol buldum öteye geçerek gözlerinden
İşte yeni bir dünya peygamber sözlerinden
Ölüm bize ne uzak ne yakın ölüm
Ölümsüzlüğü tattık bize ne yapsın ölüm
Sayfa 208Kitabı okudu
Burada bugün kar yağıyor. Bahar günlerinin özlemi içindeyim.
Sayfa 25
Şimdi bütün gün üstüme yağmur yağıyor
Bütün gece kar
Yalnızlığın tam ortasındayım artık
Yalnızlık kadar
Sayfa 93