AYNADAKİ (B)SEN
Aynanın karşısında duruyorsun,
Karanlık, kara taşın üzerindeki karınca kadar.
Karanlığa bir ay vuruyor,
Gözler karanlığa bağırıyor büyüyerek,
Bir yandan ay ışığı.
Gözler kararsız, ayna tam karşında.
Bakıyorsun fakat,
Görmüyorsun,
Ne karanlığın farkındasın,
Ne vuran ay ışığının.
Ne de aynadaki benliğimin.
OKUNMUŞ KÜTÜPHANE
AYNADAKİ (B)SEN
Aynanın karşısında duruyorsun,
Karanlık, kara taşın üzerindeki karınca kadar.
Karanlığa bir ay vuruyor,
Gözler karanlığa bağırıyor büyüyerek,
Bir yandan ay ışığı.
Gözler kararsız, ayna tam karşında.
Bakıyorsun fakat,
Görmüyorsun,
Ne karanlığın farkındasın,
Ne vuran ay ışığının.
Ne de aynadaki benliğimin.
ARKADAŞINA BAKAN ADAM
Kara Taşın Üzerindeki Kara Karınca
Ebû Haşim-i Sûfi şöyle buyuruyor;
"Dağı iğne ucuyla kökünden kazımak, kalpten kibri çıkarmaktan çok daha kolaydır."
Sakın "Bende kibir yok" demeyesin. Çünkü kibir, karanlık gecede kara taşın üstünde yürüyen karıncanın ayak izinden bile daha gizlidir. İçte olan kibri fark etmek çok zordur. Sufiler buna "gizli şirk" derler.
(Molla Câmî)
