Su Susuz Bırakmıştır Toprağı; Kan İremdir
Dara çekerken hüzün mutluluk hallacını
Tarih kim bilir nerde kaybetmiştir tacını
Şair sessiz ölmeli “âh” kokulu her izde
Akacak yön kalmamış artık; pusula kırık
Koynundan karanfiller derilecek denizde
Haramiler kuşatmış yârini ırakların
Kurtulmayı bekleyen azgın bir devdir hayal
Yalnızlık gözlerine köz koymuş ırmakların
Aslı nedir kimseler bilmiyor; can veremdir
Kelimeler ki, çarpıp duruyor karanlığa
İmge, bir kuraklığın ortasında Kerem’dir
Söz sahilinde umut savruluyor kum gibi
Su susuz bırakmıştır toprağı; kan iremdir
Şiir bin bir yerinden çatlamış, tohum gibiHâtıralar tarihin başucunda âvâre
Tarih hâtıraların ardında pâre pâre
Nurullah Genç
fecre doğru bir hüzün boğdu
ey uyanışı kalbin
ey toprağı deşen tohum
ey annem
ey acısı taze kalbim
ey gözyaşım süzülen
kuşun merhametli kanadı
ey Rabbim
içimi dışımı bilen
dağıt bu sıkıntılı hali
gökyüzünde kara kubbeler
fısıltılı bir dedikodu hali
dudakta kıpırtadı duam
MEVLÜD
BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM
Zatına layık şekilde, hamdu sena Allah’a
Sınırsız selat ve selam, yüce Resulullah'a
Nurlandırıp güçlendirdi, bu biçare ümmeti
Verdi rahmetinden bize, habibi Muhammedi
suyun ayak sesi
Annemin sessiz geceleri için!
Kaşan şehrindenim
Fena sayılmaz halim,
Bir lokma ekmeğim var, biraz aklım,
İğne ucu kadar da zevkim.
Annem var, ağaç yaprağından daha güzel,
Dostlar, akan sudan daha iyiVe Allah, burada yakındadır,
Şebboylar arasında, uzun çamın altında
Suyun bilincinde,
Bitkilerin kanununda.Ben müslümanım.
Kıblem bir kırmızı
Şunlar ki görüp yüzünü bu dâra gelirler
Ol ahde vefâ eyleyip ikrâra gelirler
Onlar ki ezel gözleri saçında kalıpdır
Bunda seni hiç bilmeyip inkâra gelirler
Çeşmin kadehin nûş eden abdâl-ı ilâhî
Ol aşk ile bu âlem-i devvâre gelirler
Zülfün teline anda kimin gönlü dolaştı
Mansûr gibi meydâna girip dâra gelirler
Şol dâneleri gör biter eşcâr olur evvel
Sırr ile içinden yine esmâre gelirler
Her tohmu neden aldın ise eksen anı bil
Her cinsi yine bittiği eşcâre gelirler
Hiç biri izinden çıkıp âhar yola gitmez
Her birisi bir yol ile bâzâra gelirler
Yolları ne var ayrı ise hep sana âşık
Cümle seni ister, sana didâra gelirle
Elbette bu bağ içine kim girse Niyâzî
Hârın gezip evvel sonu gülzâra gelirler.
Bizim halimiz ne olacak acaba ?
.
Büyümemizin bazı dönemleri o kadar kafa karıştırıcı ki, büyümenin gerçekleştiğini bile anlamıyoruz. Düşmanca veya kızgın veya ağlamaklı ve histerik hissedebiliriz veya depresyonda olabiliriz. Bize bir kitaba ya da bir kişiye rastlamadığımız sürece, aslında değişim sürecinde olduğumuzu, ruhsal olarak daha önce olduğundan daha büyük ve büyüdüğümüzü asla düşünmezdik.
Ne zaman büyüsek, onu hissetme eğilimindeyiz, çünkü genç bir tohum, bir bitki olma yolunda kabuğundan çıkmaya çalışırken dünyanın ağırlığını ve ataletini hissetmelidir.
Çoğu zaman bu duygu hoş olmaktan başka bir şey değildir. Ama en tatsız olan, neler olduğunu bilmemek. İçimizdeki bir şeyin bekliyor gibi göründüğü, nefesini tuttuğu, bir sonraki adımın ne olması gerektiğinden emin olmadığı o uzun dönemler, sonunda beklediğimiz dönemler haline gelir, çünkü o dönemlerde bir sonraki için hazırlandığımızı fark ederiz. hayatımızın evresi ve büyük olasılıkla, kişiliğin yeni bir seviyesi ortaya çıkacak.
.
✍️
Alice Walker
📘
"Kelimeye Göre Yaşamak"