Bir ben var...
Bir Ben var benden içeri
O Ben'de can var içeri
Yanar yüreği aydınlatarak ışıltısıyla
Gözlerimde gözlerin hayali sıcacık
Kara sürmeli gözler
Damla damla akar içeri sözleri
Hücrelerimin atomları dolaşık atomlarına
Koysa da perdeleri, duvarları araya
Olsa içimde kainatın dolduramadığı boşluğu
Titreşir yine de benliğimin her zerresi birer
Bizim halimiz ne olacak acaba ?
.
Büyümemizin bazı dönemleri o kadar kafa karıştırıcı ki, büyümenin gerçekleştiğini bile anlamıyoruz. Düşmanca veya kızgın veya ağlamaklı ve histerik hissedebiliriz veya depresyonda olabiliriz. Bize bir kitaba ya da bir kişiye rastlamadığımız sürece, aslında değişim sürecinde olduğumuzu, ruhsal olarak daha önce olduğundan daha büyük ve büyüdüğümüzü asla düşünmezdik.
Ne zaman büyüsek, onu hissetme eğilimindeyiz, çünkü genç bir tohum, bir bitki olma yolunda kabuğundan çıkmaya çalışırken dünyanın ağırlığını ve ataletini hissetmelidir.
Çoğu zaman bu duygu hoş olmaktan başka bir şey değildir. Ama en tatsız olan, neler olduğunu bilmemek. İçimizdeki bir şeyin bekliyor gibi göründüğü, nefesini tuttuğu, bir sonraki adımın ne olması gerektiğinden emin olmadığı o uzun dönemler, sonunda beklediğimiz dönemler haline gelir, çünkü o dönemlerde bir sonraki için hazırlandığımızı fark ederiz. hayatımızın evresi ve büyük olasılıkla, kişiliğin yeni bir seviyesi ortaya çıkacak.
.
✍️
Alice Walker
📘
"Kelimeye Göre Yaşamak"
Mıknatıssız Pusula
m.soundcloud.com/dur-biraz-dusun...
... ben sana düzenli olarak telefon ediyorum.
adlı bir cengaver olarak telefon ediyorum.
hakiki cinayetler işleniyor görüyorum.
isa görüyor, şeyhim görüyor, ben görüyorum.
ben sana düzenli olarak telefon ediyorum.
yüzyıl şilisinden bir jazz javulcusu inliyor
Dirilmek yeniden
Yerin uyanması gibi kımıldaması gibi toprağın
Bulutları yarması gibi gün ışığının
Yağmurun ansızın boşanması
Binlerce kuşun bir anda parlaması havalanması
Erimesi gibi karların ve buzulların
Patlaması gibi dal uçlarında tomurcukların
Dirilmek yeniden
Yüzyıl süren bir berzahtan geçmişiz gibi
Kandan kinden
Su Susuz Bırakmıştır Toprağı; Kan İremdir
Dara çekerken hüzün mutluluk hallacını
Tarih kim bilir nerde kaybetmiştir tacını
Şair sessiz ölmeli “âh” kokulu her izde
Akacak yön kalmamış artık; pusula kırık
Koynundan karanfiller derilecek denizde
Haramiler kuşatmış yârini ırakların
Kurtulmayı bekleyen azgın bir devdir hayal
Yalnızlık gözlerine köz koymuş ırmakların
Aslı nedir kimseler bilmiyor; can veremdir
Kelimeler ki, çarpıp duruyor karanlığa
İmge, bir kuraklığın ortasında Kerem’dir
Söz sahilinde umut savruluyor kum gibi
Su susuz bırakmıştır toprağı; kan iremdir
Şiir bin bir yerinden çatlamış, tohum gibiHâtıralar tarihin başucunda âvâre
Tarih hâtıraların ardında pâre pâre
Nurullah Genç
Münacaat
Bu yaşa erdirdin beni,gençtim almadın canımı ölmedim genç olarak ,ölmedim beni leylak büklümlerinin içten ve dışardan sarmaladığı günlerde bir zamandı heves ettim gölgemi enginde yatan o berrak sayfada gezindirsem diye ölmedim, bir gençlik ölümü saklı kaldı bende. Vakti vardıysa aşkın,onu beklemeliydi genç olmak yetmiyordu fayrap