SEVGİM
Umut şarabından sundular kâse içinde
Ne manalar yatıyor ah o gözler içinde
Ne gizli sevgiler bulunur nefret içinde
Aşkın unmaz anaforunda gile çekerken
Bulutlar bulutlara sarkilar bestelerken
Sevgimi gömdüm kara toprağa tohum gibi
Baharda açılacak evrene çiçek gibi
Serbest gezindim her yanda mahpus gibi
Bu güneşsiz günlerim geçecek mi bilinmez
Neden o sevgili hayalimden hiç eksilmez
Mefistofeles:
Bununla istediğimi başarmış sayılmam.
Hiçliğe karşı koyan, yani 'şeylik',
Dünya yani, onu dize getiremedim;
Dalgalar, kasırga, deprem ve yangın,
Yapmadığım da kalmadı
Sonunda deniz aynı deniz,
Kara ise aynı kara!
Ve kahrolası hayvan ve insan dölü,
Onu hiçbir şey etkilemez.
Bugüne dek kaçını gömdüm!
Hep yeni bir kuşak doğar,
Çıldırmak işten bile değil.
Havadan, sudan ve topraktan,
Binlerce tohum saçılır,
Kuruda, nemde, sıcakta ve soğukta olsun!
Ve kendime alevi saklamasaydım,
Bana ait hiçbir şey kalmayacaktı.
Faust:
Demek ki sonsuzca devindirene,
O sağaltan yaratıcı kudrete karşı,
Haince yumduğun donuk şeytan yumruğunu,
Boşuna sallıyorsun!
Ey kaosun aykırı oğlu,
Başka bir uğraş edin!
Ya dertlisin, ya sevdalı…
Eşsiz kalmış keklik misin?
Uçamazsın, sekemezsin.
Alan almış, satan satmış
Beşik kertmesi başın bağlı
Başını alıp gidemezsin!
Yavru kuşum, bu sendeki güzellik
Şubat soğuktur
Sevgile ısıtılır
Şubat kara kışın sonu
Baharın müjdecisidir
Son bulan şeyler yeniden canlanır bir tohum tanesi gibi
Şubat sevgidir
Şubat aşkın habercisidir
Geldik yeni aya hakkımız var gülmeye...