Karacaoğlan der ki her sözüm haktır,
Yiğit olmayanın yalanı çoktur,
Cehennem yerinde hiç ateş yoktur,
Herkes ateşini buradan götürür.
Sayfa 565Kitabı okuyor
Sevdiğim arzımı demek'çin sana
Bülbül söylediği dil gerek bana
Şu bağrım kül oldu hep yana yana
Onu söndürmeye sel gerek bana
Yandım yakıldım ben bu ateşlere
Vardım da takıldım ben bir neştere
Delindi ciğerim kapandım yere
Beni kaldıracak el gerek bana
Sayfa 72
Seherden uğradım dostun köyüne
Hoş geldin sevdiğim in dedi bana
Tomurcuk memesin' verdi ağzıma
Yorgunsun sevdiğim em dedi bana
Sayfa 72
Medet medet âlemleri Yaradan
Yâri benden ben'îmandan ayırma
On sekiz bin âlemleri var eden
Yâri benden ben'îmandan ayırma
Sayfa 70
Kadir Mevlâm senden bir dileğim var
Muhannes kuluna muhtaç eyleme
Cennet-i âlâyı nasib et bana
Sırat köprüsünden yolum bağlama
Kapımıza kara deve çökünce
Fırtınası şol âlemi yıkınca
Cehenneme kul seçilip çıkınca
Kadir Mevlâm o kullardan eyleme
Kadir Mevlâm ateş atma özüme
Dünya malı görünmüyor gözüme
Kadir Mevlâm sen bak benim yüzüme
Cehennemin ateşiyle dağlama
Karac'oğlan hatâ çıkmaz dilimden
Kocadım da hayır gelmez elimden
Kadir Mevlâm asla geçmez kulundan
Deli gönül ah çekip de ağlama
Sayfa 69
Ölürsem sevdiğim üstüme sen gel
Gözün yaşı ile yu Leylâ Leylâ
Sayfa 68
Yer yüzünde insan gökte melekte
Acep sevdiğimin eşi var m'ola
Sayfa 65
Beni görüp yönün öte dönersin
Bülbül gibi daldan dala konarsın
Sende benden daha beter yanarsın
Utanıyon bildirmiyon ne fayda
Salını salını gel kız bostana
Saçın telin vermem Arabistan'a
Gün cemalin görem yazam destana
Sen kaşını kaldırmıyon ne fayda
Sayfa 65
Şu yalan dünyaya geldim geleli
Tas tas içtim ağuları, sağ iken
Kahbe felek vermez benim muradım
Viran oldum, mor sümbüllü bağ iken.
O Karacaoğlan ki,
"Üç derdim var birbirinden ayrılmaz
Bir ayrılık, bir yoksulluk, bir ölüm", demişti.
Gamlanma gönül gamlanma
Ağlayanlar bir gün güler
Gamlanma gönül gamlanma
Kötü gündür gelir geçer
Gamlanma gönül gamlanma
Kötü günün ömr'az olur.
Karacaoğlan
Sayfa 44Kitabı okudu
Şimdi Sevişme Vakti
Bir kere duyursam hele güzelliğini, tadını,
Sonra oturup hüngür hüngür ağlasam
Boş geçirdiğim, bağırmadığım sustuğum günlere Mezarımda bu güzel, uzun kaşlı boyacı çocuğunun Oğlu bir şiir okusa
Karacaoğlan'dan
Orhan Veli'den
Yunus'tan, Yunus'tan...
Sayfa 3
Karacaoğlan der ki doğmadan göçtüm
Yar elinden dolu badeler içtim
Kötüler zanneder ben yardan geçtim
Ölmeyince çeker miyim elimi?
Ağa olsa, paşa olsa, beğ olsa
Yakasız gömleğe sarılır bir gün
Karacaoğlan