Şükrü Erbaş'ın 1992 ile 1999 arasında yazdığı şiirlerden oluşan bir derleme. Şiirler bir kronolojik sırayla verilmemiş. Bazen kronolojik sıraya muhalefet edilmiş kitap yayına hazırlanırken.
Şiirler, yazıldığı dönemin politik ve sosyal meselelerine başat konu olarak işlemiş. Sivas olayları, Madımak yangını ve yangında hayatını kaybeden aydınlara yönelik ağı tarzı şiirlerdi ilk bölümdeki şiirler.
İkinci bölümdeki şiirlerde ise daha çok Kürt sorunu üzerine yazılmış gibi görünüyor. Ağır bir eleştirel dil ve sert ithamlarla doluydu bu şiirler.
Sevda, ayrılık ve yalnızlık gibi daha kişisel konuların işlendiği üç beş şiir daha vardı. Belki de en çok hoşlandığım şiirler bunlardı.
Son bölümde bir Karacaoğlan havası seziliyor şiirlerde. Halk şiiri tarzında, türkü denemeleri olarak da değerlendirebiliriz bu son üç şiiri.
Kimi şiirler, şiir türünün şekil özelliklerini korurken kimi şiirlerde ise şiir biçimsel bakımdan düz yazıya kaymıştır.
Kitabı beğendim. Tavsiye ederim.