Karacaoğlan der ki..

Ala gözlerini sevdiğim dilber Şu gelip geçtiğin yollar öğünsün Kadir Mevla’m seni öğmüş yaratmış Kısmeti olduğun kullar öğünsün Huri kızlar sürmelemiş gözünü, İlin aşiretin çeksin nazını Kaldır perçemini görem yüzünü Yüzüne dökülen teller öğünsün Karac’ oğlan der ki garibim garip Garibin halinden ne bilsin tabip Akşamdan soyunup koynuna girip Boynuna dolanan kollar öğünsün

Karacaoğlan

Küçücüksün güzel etme bu nazı Ciğerime bastın ateşi közü Başına takmışun gülü nergisi Yüzünü yüzüme süresim geldi Aladır gözlerin karadır kaşın Aradım cihanı bulunmaz eşin Yayla kenarından beyazdır döşün Uzanıp üstüne ölesim geldi Karac’oğlan der ki bilirim seni Adadım yoluna kurban bu canı Koynunda beslesen ayvayı narı Çözüp düğmelerin deresim geldi

Reklam

Karacaoğlan

Helal olsun al yanaktan emdiğim El uzatıp gonca gülün derdiğim İnce belin usul boyun sardığım Alışmış kollarım duramıyorum Karac’oğlan der ki beyli paşalı Aşk sevdası gözlerimden taşalı Sen gibi güzele gönlüm düşeli Uyuyup uykuya kanamıyorum

Karacaoğlan

Ala gözlerini sevdiğim dilber Sana bir sözüm var diyemiyorum Bilmem deli miyim mecnun gezerim Sırrımı yadlara veremiyorum Ak memenden emeceğim azıktır Tarama zülfünü gönlüm bozuktur Öksüzüm garibim bana yazıktır Destursuz koynuna giremiyorum

Karacaoğlan

Senin âşıkların gülmez dediler Ağlayıp yaşını silmez dediler Seni bir kez saran ölmez dediler Gerçek mi efendim sormaya geldim Senin işin yiyip içmek dediler Yaran ile konup göçmek dediler Göğsün cennet koynun uçmak dediler Hak nasip ederse görmeye geldim Karac’oğlan der ki işin doğrusu Gökte melek yerde huma yavrusu Söyleyim ben sana sözün doğrusu Soyunup koynuna girmeğe geldim