son görüşümdü denizi, hava yine sıcak, çantam kitaplarla ağır, çakmağım yine bitik, bulutlar kayıp, kuşlar yine özgür, şarkılar güzeldi hala, aklımda binbir düşünce, yürüyordum. hangi şehirdeydim kim bilir? gelip bulsan beni diye umuyordum. son görüşümdü, bilmiyordum. saçların kısa mıydı artık, uzun mu yoksa hala? mavi boyası bitmiş bir şehre dönüyordum. varıp unutsam diye diye umuyordum dalga seslerini. hatırlamak laneti çünkü insanoğlunun. çünkü hep bir rengi eksik kalem kutumun. dalgacı Mahmut emekli olmuş besbelli. çalakalem yazarken çalmışlar renklerimizi. hava yine sıcak. kim boyayacak bu ağaçları yeşile?