Kendi karalamalarımdan...
"Ona alışmamalıyım, ona alışmamalıyım, ona alışmamalıyım" diye fısıldadı kendi kendine. Bir yandan da dirseklerini masaya dayamış, iki eliyle şakaklarını ovuşturuyor, beyninin bunu daha çabuk idrak etmesi için çabalıyordu. Oturduğu sandalyeyi geri doğru iterek ayağa kalktı birden. Yavaş adımlarla pencereye yaklaşıp yoldan geçen arabaları ve kaldırımları dolduran insan kalabalığını seyretti bir süre... Arkasını döndü ve duvara sabitlenmiş aynadaki yansımasına hızlıca yaklaşarak "Niye duyguları kontrol etmek bu kadar zor ?" diye sordu, cevabını asla alamayacağını bildiği halde tekrarladı "Niye...?"
*Karalamalarimdan
Gün gelir buluşuruz yine
Ruh ile , beden ile
Gün gelir küsüşürüz yine
Kalp ile , dil ile
Kimi zaman ağlaşiriz senle
Kimi zaman gülüşürüz de
Zamana karşı savaşırız
Dururuz ayakta dimdik de
kendi karalamalarımdan
Gece yine kara,
Üstüme örtüyorum bulutları yatağımda
Gömülü mezara, yine
Geziniyor beynim düşünceler batağında
Ne pul ne de para,
Aklımı kurcalamıyor tek kişilik vatanımda
Düşüyorum dara,
Ruhum peşine düşüyor tilkinin de, çakalın da
Kanıyor bu yara,
İyileşmiyor hâlâ, olsun biz gene saralım da...
Şimdi bakışlarımı karalamalarımdan kaldırdığımda üç fotoğrafın asılı durduğu duvarı görüyorum karşımda. Resimleri çekilenlerin gölgeleri var, şimdi insanlar resimlerdeki kişilerin gölgelerinin olduğu zamanları özlüyorlar, duvar çukurlarındaki gölgelere geri dönmeliydik biz, aslında hiç terk etmemeliydik, kalıcı olmamalıydık.
Sayfa 60 - Jaguar Kitap
-Ama ben olamam, halime baksana gösterişsiz ve tuhafım. Benden utanırsın
sürekli tartışırız. Ben kibarlıktan nefret ederim. Sen de karalamalarımdan. Mutsuz oluruz ve keşke evlenmeseydik deriz. Ve her şey daha kötüye gider. Hayatım boyunca evleneceğimi zannetmiyorum Teddy.
Böyle mutluyum ben, özgürlüğümü hemen vazgeçemeyecek kadar çok seviyorum.
-Bence yanılıyorsun Jo bence birini bulacak, onu sevecek ve onun için yaşayıp öleceksin. Çünkü senin olayın bu ve böyle olacak.
Bende kenardan izleyeceğim.
Küçük kadınlar- Bitiş sahnesi
"Ben seni seviyorum."
"Ben gösterişsiz ve tuhafım. Ben kibarlıktan nefret ederim sende karalamalarımdan. Sürekli mutsuz olur ve keşke evlenmeseydik derdik. Ve her şey kötüye giderdi."
"Başka bir şey var mı?"
"Hayır başka bir şey yok."
"Tamam."
YALNIZLIK DELİLLERİ...
Kafka: "Karalamalarımdan birinin yayınlanması beni hep altüst eder. Baştan aşağı şahsî notlar, ya da oyunlar olan şeylerin yayınlanmasına varıyor bütün iş. Bendeki insan aczinin, şahsi şahitleri basılıyor, hattâ satılıyor, dostlarım bunlardan edebiyat ortaya çıkartmayı kafalarına koydukları için, bu yalnızlık delilini yok edecek gücüm olmadığı için..."
Sayfa 20 - Bilgi Yayınevi
