Sis Çanı
sularin akli var midir,kaybeder mi yolunu bir irmak, taslar unutur mu bellegini.
butun bu hareket,bu telas, bu hiz, ne getirir ki kaostan baska.
kayboluyorum bir sis çanı icinde, gözlerim görmelerden yorgun, kulaklarim duymalardan sagir..
Bir okla vurulmus gölgem, topalliyor ardimdan.
bir irmak simdi yolunu bulabilir, yer acabilir belki: ardindan surukledigi camurlu sularina.Oysa ben kayboldum bir sis çanı icinde, sesim yok, harflerim silinmis, yer acamam kendime ilerlemek icin,cunku ellerim kanar, carptikca dikenli tellerine bu vahsi dunyanin.
simdi beni uyanmasiz uykulara yatir sevgilim, bellegimi sagalt, acılarimi yıka, az su/cokca aci kaybettim cunku.
a.er