Sevememek biraz yorgunluktandır
Sayfa 77 - YKY / (1956-1971) / 2.basım
Kardan Atlar Çekiyor Buzdan Tabutları
bazen vatan…
bazen bir gaye-yi hayâl uğruna
kardeş kardeşi vurmuş,
insan insanı boğmuş insan kanında.
henüz bıyığı terlememiş bir oğul getirmişler bembeyaz kefeniyle,
elleri ayakları yok, kurşun yarası kızıl karanfil gibi açmış alnında
delikanlılara ölümü hiç yakıştıramadım…!
.
hiroşima ne ki, bütün gönderip
parçaları gelen oğlu yerine ölmek isteyen ana yüreğinin yanında
düşündüm, şu deniz hangi ananın gözyaşı, bu insan çölünün ortasında
.
hangi buluta baksam çığlık yağıyor
hangi ananın kapısını çalsam…
acı biriktiriyor, ölüm sağıyor
oysa hangi ana günahkârdır, cennet ayağının altında?
analara ölümü hiç yakıştıramadım…!
Ah Ahmed Abi!
"Bir ben kaldım ortasında kavganın,bir de karanfil yürekli çocuklar" diyor Ahmed Arif.
Tam o yerde takılıp kaldım...🥀
Ah, kimselerin vakti yok
Durup ince şeyleri anlamaya
Sayfa 116Kitabı okudu
Biz sahi neden sevmiyoruz birbirimizi?
Bir karanfil var mektubunda
Bir de menekşe tarlası şiir
Söyler misin
Zindanda çiçekler nasıl yetişir
Ben yorgunum anlamaktan.
Eski bir takvim için şiirlerKitabı okudu
Ne gelir elimizden insan olmaktan başka.
Çok karanlık bir cümlede durmuş gibiyiz.
Çünkü her şey eskiye kaldı, anılar bile.
Saate BakmakKitabı okudu
Senin hiç haberin olmaz ki
Başlar biter kendi kendine o türkü
Senin yüzünde gülmek var
Bakınca bir yaşama ordusu çıkıyor aydınlığa
Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Tek başınayız şimdi ikimiz.
Bende karanfil,
Sende tarçın kokusu
Yapayalnız, kimsesiz..
Metin Altıok
insanı sev, tabiatı sev
sanatı sev, edebiyatı sev
sev ki sevil.
o bahçede Necip Fazıl gül,
Şairlerin şahı Nâzım Hikmet karanfil.
Günün acılarını geçiyorum, kendime iyilikler söyleyerek .
Tane tane yenilgiler bırakarak arkamda.
