Deniz toprak gibi gökyüzünden ayrı değildir; göğün renkleriyle daima uyum içindedir, en ufak ton farkından bile etkilenir. Güneşin altında ışık saçar ve her akşam güneşle birlikte adeta ölür. Güneş yok olduğunda deniz onu özlemeye devam eder, tekdüze bir karanlığa gömülen toprağın aksine güneşin ışıklı hatırasını bir süre korur. Bu denizin hüzünlü yansımalarının saatidir, tatlılığıyla kalbimizi yumuşatır, eritir sanki.
Sayfa 222
"Deniz geceleri susmayan şeylerin büyüsüne sahiptir; bunlar tedirgin hayatımızda bir uyuma izni, her şeyin yok olmayacağına dair bir vaattir, tıpkı yandığında küçük çocuklara yalnız olmadıkları hissini veren gece ışıkları gibi. Deniz toprak gibi gökyüzünden ayrı değildir; göğün renkleriyle daima uyum içindedir, en ufak ton farkından bile etkilenir. Güneşin altında ışık saçar ve her akşam güneşle birlikte adeta ölür. Güneş yok olduğunda deniz onu özlemeye devam eder, tekdüze bir karanlığa gömülen toprağın aksine güneşin ışıklı hatırasını bir süre korur. Bu denizin hüzünlü yansımalarının saatidir, tatlılığıyla kalbimizi yumuşatır, eritir sanki. Hava tamamen kararmak üzereyken, simsiyah toprağın üzerinde gökyüzü koyulaşmışken deniz kim bilir hangi muamma, dalgalarının altına gömülmüş hangi parlak gündüz kalıntısı sayesinde hâlâ hafifçe parlamaktadır." Diyor Proust.
“ Ah sevgilim , dürüst olalım birbirimize karşı !
Çünkü önümüzde bir düşler diyarı gibi uzanan
Bu hengameli , bu güzel , bu yeni dünyada
Aslında ne sevinç , ne aşk , ne ışık
Ne güven , ne huzur ; ne de acının çaresi var
Karanlığa gömülen bir ovadayız sanki
Vurdumduymaz ordular geceleri vuruşurken
Aklımızda mücadele ve kaçış fikirleri . “
Ah, sevgilim, dürüst olalım birbirimize karşı!
Çünkü önümüzde bir düşler diyarı gibi uzanan bu hengameli, bu güzel, bu yeni dünyada
Aslında ne sevinç, ne aşk, ne ışık, ne güven, ne huzur; ne de acının çaresi var
Karanlığa gömülen bir ovadayız sanki
Vurdumduymaz ordular geceleri vuruşurken
Aklımızda mücadele ve kaçış fikirleri...
Sayfa 236Kitabı okudu
Kimdir bu İzleyici, bazen Seyirci, bazen Gözlemci, nadiren de Alımlayıcı denen o kişi? Genelde yüzü görünmeyen, arkadan görünen bir sırttır. Başını uzatıp etrafına bakınan, hafif hantal görünümlü bir tiptir. Sorgulayan bir tavrı vardır, şaşkınlıklarını ise gizlemeye çalışır. O –ki eminim kadından çok erkektir – perspektifin ortadan kalktığı
Sayfa 59
sinema//
Sinema karanlığa açılmış bir pencere idi. Ölümsüz yokluk içinde, aldatıcı dünyamızı hatırlatan bu karanlık salonda, ölüm terleri dökerdim. Sinema bana göre bir eğlence değildi. O, çıldıran bir dünyanın sakinleri için bulunmuş bir eğlence idi. Ben, Yunan tiyatroları gibi güneşin altında, güzelliği, mutluluğu yakalamasını bilen oyunlardan hoşlanırdım. Çünkü güneş aydınlığında ölümler insanın sırtını ürpertmezlerdi. Gerçek mutluluk ve gerçek uygarlık güneş aydınlığında idi ve o devir gelmiş geçmişti. Bizim çağımızda uygarlık bir karanlık içine gömülmekte idi. Şehirlerimiz karanlıktı. İnsanlar yeraltinda çalışıyorlardı. Şiir karanlığın örtüsü altına saklanmıştı. Roman kahramanlarımız damarlarının ve ruhunun karanlığında yaşıyorlardı. Işık ve renk oyunu olan resim bile, renkli boyalar içinde, kararmış görünüyordu. Biz her gün biraz daha çıldıran ve karanlığa gömülen bir dünyada yaşıyorduk.
Sayfa 119 - işaretli.) ve çok güzelKitabı okudu
Gerçek mutluluk ve gerçek uygarlık güneş aydınlığında idi ve o devir gelmiş geçmişti. Bizim çağımızda uygarlık bir karanlık içine gömülmekte idi. Şehirlerimiz karanlıktı. İnsanlar yer altında çalışıyorlardı. Şiir karanlığın örtüsü altına saklanmıştı. Roman kahramanlarımız damarlarının ve ruhunun karanlığında yaşıyorlardı. Işık ve renk oyunu olan resim bile, renkli boyalar içinde, kararmış görünüyordu. Biz her gün biraz daha çıldıran ve karanlığa gömülen bir dünyada yaşıyorduk.
Sayfa 134
"Ah, sevgilim, dürüst olalım birbirimize karşı
Çünkü önümüzde bir düşler diyarı gibi uzanan
Bu hengameli, bu güzel, bu yeni dünyada
Aslında ne sevinç, ne aşk, ne ışık
Ne güven, ne huzur; ne de acının çaresi var;
Karanlığa gömülen bir ovadayız sanki
Vurdumduymaz ordular geceleri vuruşurken
Aklımızda mücadele ve kaçış fikirleri."
Sayfa 324 - itfaiyeci- "dover sahili"Kitabı okudu
Aslında ne sevinç, ne aşk, ne ışık
Ne güven, ne huzur; ne de acının çaresi var
Karanlığa gömülen bir ovadayız sanki
Sayfa 236Kitabı okudu
“Deniz toprak gibi gökyüzünden ayrı değildir; göğün renkleriyle daima uyum içindedir, en ufak ton farkından bile etkilenir. Güneşin altında ışık saçar ve her akşam güneşle birlikte adeta ölür. Güneş yok olduğunda deniz onu özlemeye devam eder, tekdüze bir karanlığa gömülen toprağın aksine güneşin ışıklı hatırasını bir süre korur. Bu denizin hüzünlü yansımalarının saatidir...”
Ayetler Kitabı
1. Ben varım. Vardım. Ve var olmaya devam edeceğim. Sonsuza kadar
ve sonsuzdan öte var olacağım!
2. Üzmez beni, sevmeyenlerimin ve cahillerin taktıkları isimler.
Aksine, tüm ihtişamımı koyar ortaya onlar. Benden ve adlarımdan
gelir, bütün ilerletici ve asil ve başkaldırıcı duygular. Albız benim;
Mara benim; Seth benim; Loki derler bana;
Sayfa 229Kitabı okudu
"Ah, sevgilim, dürüst olalım birbirimize karşı! Çünkü önümüzde bir düşler diyarı gibi uzanan bu hengameli, bu güzel, bu yeni dünyada aslında ne sevinç, ne aşk, ne ışık, ne güven, ne huzur; ne de acının çaresi var. Karanlığa gömülen bir ovadayız sanki. Vurdumduymaz ordular geceleri vuruşurken, aklımızda mücadele ve kaçış fikirleri.."
