Edebiyatın amacı
"O nasıl bir edebiyat ki, içinde hayat yok, ruhsuz, kansız? Edebiyat nedir? Eğer edebiyat hayat ve aydınlığın türküsünü okumayacaksa anlamı var mı edebiyatın?"
Gece yarısı , karanlık bir bozkırda
Işıklar içinde akan bir tren kadar yalnızım
İçinde onca insan , içinde dünya ...
Soluk soluğa , demirden bir ırmağa mahkum
Ve bilmeyen sonsuzluk nedir ,
Haklı olan kim bu kargaşada ?
Ateş ve su, yaşam ve ölüm , irin ve şiir
Ucu bucağı olmayan bu çığlığın
Ortasında nasıl barışılabilir ?
Anlamak isterim , hangi yasa
Bir beşikle bir darağacını
Aynı ağaçtan , ne adına var edebilir ?
Sorular sormak için geldim dünyaya
Yasım acıların yasıdır
Boynumu üzgün bir çiçek gibi kırıp da
Yollara düştüğümde , başımda deniz köpüklerinden
Ya da sabah yellerinden bir taçla
Yürüdüğüme inanırdım - yanılırdım
Geceyi günle , acıyı sevinçle kardığım
Bu söylencenin bir yerinde durakladım
Ve anlatamadım, konuşamadım bir daha...
Ben'e ..
Kayboldum sandım fakat sadece yoldan sapmışım
Ve evet, asıl yol bu çukurdan çıkınca göründü
Tepeler var , aşılması gereken
Ve ben çukurdan çıkıyorum , tepeye varmak için
Sonra belki yine düşerim ama daha güçlü kalkabilirim.
Yürümeyi öğrenmek için düşmüşüm meğer
Yoldaydım , hala yoldayım
Tüm bu iniş çıkışlar benim için
Ben'e ulaşmak için
Zamanın ne olduğunu bilemiyorum. Eğer bir ölçüsü varsa, gerçek olan hangisidir, onu da bilmiyorum. Saat ölçüsünün yanlış olduğunu biliyorum. Saat zamanı uzamsal olarak, dışarıdan böler. Duygu ölçüsünün de doğru olmadığını biliyorum: O zamanı değil, zamanın algılanışını böler. Düş ölçüsü hatalıdır: Düşün içindeyken kimi zaman yavaş, kimi zaman
Sayfa 421 - Olaysız Bir Özyaşam Öyküsü, 350 H.K. Başlangıç metni, 23 Mayıs 1932Kitabı okudu
