Kadere karşı gelinmezdi
seni özlemek bilmem ki Bir intihar belirtisi sessiz kıyılarda yalnızlığın habercisi, öyle ya sevmek ne uzun kelime kimi zaman en serin imbatlarda aralıklardan yüzüme vuran Güneş, kimi zaman en sıcaklarda bir duvar köşesinde gölge, Can damarlarıma işlemiş ayrılık vebasıdır bu, göz kapaklarından süzülen kan ve revandır, Güneş batıyor iki gözüm yine bir günün sonunda rüzgarlar esiyor, çocuklar neşeli gürültülerini bırakmış salıncakların parkların en kuytu köşelerine elimde bir şey kulağımda bir ses yürüyorum karanlık soğuk bertaraf olmuş yollarda, bilmem ki ayrılığımızın kaçıncı yıl dönümü öylece yürüyorum....
Birden Sonra İkiden Önce
Bazen ruhumuz göz kapaklarımızdan daha ağır olabiliyor. Bazen bakışlarımız.. belki de susuşlarımızdır ağır olan. Sessizce.. hiçbir şey yapmadan.. Gözlerini bile kapatmadan..
Her an birisini kaybediyoruz hayatımızdan. Kendimizden, bizden. Ruhumuzda binlerce kişi tarafından hazırlanan o şaşaalı masadan bir tabak eksiliyor. Eksiliyor eksilmesine ama
3haziran63
Haydarpaşa garında
1941 baharında
saat on beş.
Merdivenlerin üstünde güneş
yorgunluk
ve telaş.
Bir adam
merdivenlerde duruyor
bir şeyler düşünerek.
Zayıf.
Korkak.
Burnu sivri ve uzun yanaklarının üstü
Çokluk Senindir
özenle soyduğum şu elma söyle şimdi kimindir
özenle ne yapıyorsam bilirsin artık senindir
suya giden adam meselâ omuzunu eğri tutsa
güneş su ve adamın omzundaki eğrilik senindir
Unutmaki en karanlık gece 🌃 bile sona erer ve doğar güneş ⛅☀️
Yeniden....
#HayırlıSabahlar