Sofralarımız afiyetli, paralarımız zekâtlı, kararlarımız isabetli, yuvalarımız muhabbetli, Kalplerimiz merhametli, bedenlerimiz sıhhatli, yüzlerimiz mutlu, bayramımız hayırlara vesile olsun inşaâllahû teâlâ 🤲🏻
gözyaşlarından yansıyan anılar
Sessizleşiyoruz.Susuyoruz ve dinliyoruz.Koşuyoruz soluk bile almadan.Arkamızda biri var mı bakmadan.Önümüzde yol var mı bakmadan.Uçurumdan düşmeye mecalimiz kalmadan.Yol çıkmaza varmadan,arkamızda biri olmadığını anlıyoruz.Varsa da görmezden gelmeyi daha çok tercih ediyoruz.Arkamızda biri varsa da bıçaklamayı umursamıyoruz.Bir şeyleri göze almışız ama göze aldığımız şeyin sonuçlarına katlanabilir miyiz bilmiyoruz. Açıyoruz temiz bir sayfa,satırlar diziyoruz.Silgimiz var mı bakmadan,kelimeler düzgün mü umursamadan.Ama yazdığımız şeyden eminiz.Yazının sonunu bilmesek de.
Sonra sayfayı katlıyoruz,kilitli bir çekmeceye koyuyoruz.Çekmecenin anahtarı var mı bilmeden.
Kafa karıştırmanın lüzumu yok.Kararlar alıyoruz.Her geçen gün bu kararların üstüne yenileri ekleniyor.Verdiğimiz kararların nereye varacağını bilmiyoruz.Yine de mutluyuz.Belkilerle döşüyoruz hayatımızı.Belki sonunda mutlu olurum,belki bana zarar vermez, belki;verdiğim karar "belki" değildir. Net olmayan şey kafamız,kararlarımız değil.Girdiğimiz sokakların önü açık.Onları çıkmaz yapan bizleriz.Şimdi gel bir sokağa daha girelim.Baktın çıkmaza gidiyor çıkmazın sokaklarını kıracak çekiç de senin elinde. Ama en önemlisi o yolu çıkmaz yapmamakta senin elinde.
Benim ve Senin Atan...
Hayatlarımız hayallerden, düşüncelerden, planlardan ötedir. Hayatlarımız kararlarımız sonucunda olanlardan ibarettir.
Atalarımızın verdiği kararlar ve bu kararların, bedelleri sayesinde; özgür ve hayattayız.
Çanakkale destan mıdır! Kanla yazılmış bir destandır.
O kan bize aittir.
Ruhları şad, mekanları cennet olsun...
Bizim verdiğimiz kararlar, bizden sonrakilere ne yaşatacak bunun bilincinde olmak zorundayız.
Sınır güvenliğimizi sağlamak zorundayız. Hata yapmışsak hatadan dönmek zorundayız.
Yaptığımız iş ne ise, en iyisini yapmak zorundayız.
O “kan” bizim.
Modern olana dâir bilgimiz, bunca asırlık tecrübeye ve etkileşime rağmen, onu anlamamız ve zihnî şemalarımızda uygun bir yere dâhil etmemiz ya da dışlamamız konusundaki kararlarımız çerçevesinde düşünüldüğünde, bence bir hayli yetersiz seviyede...
Her şeyden önce, bilinçaltı zihinlerimizin kendi düşüncelerimiz ve kararlarımız konusunda sınırlı farkındalığa sahip olduğunu kabul etmek çok önemlidir. Zihinsel süreçlerimizin çoğu bilincimizin yüzeyinin altında gerçekleşir. Bunu anlayarak yeteneklerimiz ve yargılarımız hakkında daha mütevazı bir bakış açısı geliştirebilir ve bilinçaltımızın günlük deneyimlerimizi şekillendirmede önemli bir rol oynadığını fark edebiliriz.
Incognito - Beynin Gizli Hayatı
"...Gerçeklere daha iyi nüfuz etmişizdir, fakat içinde bulunduğumuz kararsızlık azalacağı yerde artmıştır. Bunun da nedeni, bütün tecrübelerimizi aynı anda değil, azar azar kazanmamızdır; çünkü kararlarımız durmadan yeni tecrübelerin saldırısına uğrar ve onun için zihnimizin, tabir caizse, sürekli olarak “silah altında” kalması gerekir …"
Carl von Clausewits/Savaş Üzerine...
youtu.be/pQDbuEnDW9M?si=...
En yanlış kararlarımız duygusallığımızın fazla olduğu zamanlar verdiğimiz kararlardır.
BUGÜN BENİM DOĞUM GÜNÜM.
Bugün benim doğum günüm
Yeni bir yaş, yeni anılar ve belki de yeni insanlar ve daha niceleri.
Benim için hayat bir deniz gibidir. Bizde o denizde ki geminin kaptanlarıyız biz gemimizi nereye doğru çevirirsek oraya döner yani kısacası hayatımız çoğu zaman bizim elimizdedir kararlarımız, seçimlerimiz hepsi bizim ellerimizde bu denizde neler ile karşılaşacağımızı bilemeyiz. Bazen bir dalga ya da yağmur bunlar da hayatımızda ki aksaklıklar ve sorunları temsil eder. Ama unutmayın ki her dalga son bulur ve her yağmurun ardından güneş açar.
İşte bu güneş her zaman umudumuz olsun
Yeni yaşım da umudumu hiç kaybetmem ve daha fazla kitap okumam daha fazla kitap karakterleri tanımam dileği ile. Hoşgeldin yeni yaşım.😊🤍
Peki ya yanlış kararlarımız bize doğru geliyorsa, sonuçta yine kendimizce doğru kararlarımıza bağlı kalmış oluyoruz. Ya da en iyi ihtimalle kararın yanlış olduğunu farketmişizdir.
Doğru kararlarımız tercübeden gelir lakin tercübelerimiz kötü kararlardan oluşur..✍🏻
Adalet Vakti ..
Hayat öyledir ki kimine saz kimisine boş bir karanlık odada zaman geçirmek tek farkımız kararlarımız hayatımıza verdiğimiz yönler bu gün yaşıyorsak zamanın var heran yaşayacağının bir garantisi yok yalan biliyoruz sadece umursamıyoruz gerçek olduğunu o an bedeninden kalktığında anlayacak ademoğulları ..
Bizi kurtaracak olan tek şey düşünmektir,
Ya yapmadan ,yada yaptıktan sonra ,
Ama bir şekilde düşünmeye yol açacak şeyler olmalı,insan hayatına yön verirken sadece bedensel olarak değil ruhsal olarak da düşünmeli, karşımıza çıkabilecek her türlü sorundan ,yada iyi şeyler açısından da olabilir,ki bu çok rastlanan bir şey değil fakat bu tür durumlarda aklın var olduğunu bilmemiz gerekir, kararlarımız bazen ruhlarımız bazen de bedenlerimizin sonu olur ,ama bugün ama yarın ,bir şekil de kendi sonumuzu hazırlarız,bu zaman zarfında yaşanacak içsel duyguların bizi farklı yönlendirecektir bunun önüne geçmek zor ,çünkü yaşanacak olan çoktan seçilmiştir.
Her halükarda yaşamak da ölmekte bir düşünme argümanı olarak sıralanır.
Hayatım, ciddiye alınmasını istediğim bir oyundu....
Dün tam 1 sene olmuş... vay be dedirtmiyor değil :) İnsan, unutamam dediği şeyleri ne çabuk unutuyormuş meğer... 1 sene ama o kadar dolu dolu bir sene ki, sanki 10 sene olmuş.. Tuhaf bir seneydi, mümkünse bir daha olmasın. Güzel şeyler de oldu tabi. Ama değdi mi? Değmedi bence.. Kelebek etkisine inanıyor musunuz? Ya da paralel evrenlere falan?? Hayatınızı değiştiren o olay, ya yaşanmasaydı hiç? Ya o adımı hiç atmasaydınız? Şu anki hayatınız nasıl olurdu sizce? Ya da zamanda geriye gitseniz, yine aynı şeyi yapar mıydınız? Yapmasanız, bugün olduğunuz kişi mi olurdunuz?? Ufacık bir olayın ya da basit bir kararın insanın hayatını bu denli etkilemesi iyi mi kötü mü karar veremedim... Değdi mi sorusuna değmedi diye cevap vermiştim ilk, sonra düşününce değdi dedim... Bizi biz yapan şey seçimlerimizdir demişti JK. İyi ya da kötü, farketmiyor. Kararlarımız kadar biziz. Ne anlatıyorum derseniz ben de bilmiyorum. Tesadüfen takvime gözüm ilişince farkettim.. günler çabuk geçiyor, hayat kısa kitaplar çok ve kuşlar uçuyor. Okunacak bir sürü kitap, tanışılacak yüzlerce yazar var. İnsan hayatında bir sürü dönüm noktası vardır, benim için ilki buydu sanırım... Hani Twain demiş ya "Hayatınızda iki önemli gün vardır, biri doğduğunuz gün, ikincisi de neden doğduğunuzu anladığınız gündür." diye, neden doğduğumu anlamam bir gün kadar kısa bir sürede gerçekleşmedi ama kelebeği tetikleyen nokta buydu sanırım.. bu yüzden önemli. Zordu, acıydı, hatta hatırlamak bile istemeyeceğim kadar kötüydü evet, ama yine de ben olmam için gerekliydi...
PİŞMANLIK DUYMAK İNSAN OLMAKTIR
“Hayatta yaptığım hiçbir şeyden dolayı pişmanlık duymadım!”
Bazıları, kaşlarının birini kaldırarak havalı bir edayla ve çok matah bir lafmış gibi söylerler bunu. Adeta pişmanlığı, egolarını sarsacak, zaaflı gösterecek, sıradan fanilere has bir özellikmiş gibi vehmederler.
Oysa insanız; yanlış da yapar, “şimdiki aklım olsaydı” da der, pişmanlık da duyarız. Evet zaaflıyız…Keşke’lerimiz de var, zavallılıklarımız da! Yanlış seçimlerimiz de olur, yanlış kararlarımız da, yanlış dostluklarımız da…
Kaybolup gitmiş yıllarından, kırdığın gönüllerden, yaptığın haksızlıklardan, kıymetini yeterince bilemediğin bir mutluluktan, yapman gerekirken yapmadıklarından, yanlış tercihlerinden, körü körüne inat ettiğin yanlış fikirlerinden dolayı bazen pişmanlık duyup huzursuz olmak, bazen uyuyamayıp yatakta saatlerce dönüp durmak, bazen aldığın nefesin bile boğazında düğümlenmesi…
Bunlar kadar seni “insan” yapan ne olabilir!
Pişmanlığından utanmak, insanlığından utanmaktır!
M.Emin Kazanci