Bana her şeyden fazla ıstırap çektiren şeyse, bazen beni anlayıp bunu gizlemesiydi.
Gözlerinizin çekingen bir tavırla, kararsızca karşılaştığı tesadüfi bir bakışta, söylenmek istenip de söylenemeyen ne kadar çok istek ve düşünce, karşıdakinin bunları anlaması ihtimaline duyulan ne kadar korku vardır!
Tek başımıza olmadığımızı, yani bir ailemizin de olduğunu, dünyanın bizim etrafımızda dönmediğini; bizimle hiçbir ortaklıkları olmayan, bizi pek umursamayan, hatta varlığımızdan bile haberdar olmayan insanların da başka hayatları olduğunu ilk defa açıkça fark ediyordum. Kuşkusuz daha öncede tüm bunları biliyordum; fakat şu anki gibi bilincine varmıyor, hissetmiyordum.
Okur Takip Önerileri
Hayatınızın belli bir bölümünde her şeye karşı bakış açınızın aniden değiştiğini, sanki o âna kadar gördüğünüz tüm cisimlerin size artık bilmediğiniz tarafını gösterdiğini bir anda fark ettiğiniz oldu mu okuyucum?
Bu zamana kadar hayalimi kaplayan ağır hatıralara dair meselelerden uzaklaştıkça bu hatıralar güçlerini kaybediyor; yerlerini hızlıca tazelik, güç, umut ve yaşam duygusunun ferahlatıcı hissi alıyor.
Hiç üzgün değilim; zihnimin gözleri geride bıraktıklarıma değil, beni bekleyen şeylere çevrili.
Ne zaman kırlara gitsem neden olduğunu anlamadan hayal kırıklığıyla dönerim. Ne zaman gri gökyüzüne baksam kalbim sıkışır. Ne zaman duysam kuş cıvıltılarını, baharın sesini nedendir bilmediğim bir acıya tutulurum.
Gecenin üçüdür en uygun zaman, bahse girerim
düşünün: sabah çok yakın
oysa ışıltı yok ortalıkta
nerdeyse gece bitmiş ama sürmekte karanlık
henüz uyanmış bazıları
henüz uyumamış bazıları
bazıları uyanmış uykusuna doymadan
bazıları uykusuna varmadan doymuş
İsmet Özel