Kardan Atlar Çekiyor Buzdan Tabutları
bazen vatan…
bazen bir gaye-yi hayâl uğruna
kardeş kardeşi vurmuş,
insan insanı boğmuş insan kanında.
henüz bıyığı terlememiş bir oğul getirmişler bembeyaz kefeniyle,
elleri ayakları yok, kurşun yarası kızıl karanfil gibi açmış alnında
delikanlılara ölümü hiç yakıştıramadım…!
.
hiroşima ne ki, bütün gönderip
parçaları gelen oğlu yerine ölmek isteyen ana yüreğinin yanında
düşündüm, şu deniz hangi ananın gözyaşı, bu insan çölünün ortasında
.
hangi buluta baksam çığlık yağıyor
hangi ananın kapısını çalsam…
acı biriktiriyor, ölüm sağıyor
oysa hangi ana günahkârdır, cennet ayağının altında?
analara ölümü hiç yakıştıramadım…!
Kardan Atlar Çekiyor Buzdan Tabutları
-kan yıldızlara sıçradı, gözyaşım kıpkırmızı
hangi dilde ağlasam şimdi-
Kardan Atlar Çekiyor Buzdan Tabutları
-yüreğimde yeşerterek büyüttüğüm ey vicdan!
ben hep sana sığındım, hep sana sarıldım-
Kardan Atlar Çekiyor Buzdan Tabutları
insan insanı boğuyor insan kanında
henüz bıyığı terlememiş bir oğul getirmişler bembeyaz kefeniyle elleri ayakları yok
kurşun yarası, kızıl karanfil gibi açmış alnında
delikanlılara ölümü hiç yakıştıramadım!
Kardan Atlar Çekiyor Buzdan Tabutları
Hiroşima ne ki,
bütün gönderip parçaları gelen oğlu yerine ölmek isteyen ana yüreğinin yanında
düşündüm!
şu deniz hangi ananın gözyaşı bu insan çölünün ortasında
Kardan Atlar Çekiyor Buzdan Tabutları
hangi buluta baksam çığlık yağıyor
hangi ananın kapısını çalsam, acı biriktiriyor, ölüm sağıyor
analara ölümü hiç yakıştıramadım!
Kardan Atlar Çekiyor Buzdan Tabutları
...
günde beş değil...
beş yüz kere secdeye yatsam ne çıkar
meğer hayat...
tüm cevapları yanlış beş şıklı bir soruymuş
..
Sayfa 59Kitabı okudu
Kardan Atlar Çekiyor Buzdan Tabutları
..
Hiroşima ne ki...
bütün gönderip...
parçaları gelen oğlu yerine ölmek isteyen ana yüreğinin yanında
düşündüm!
şu deniz hangi ananın gözyaşı... bu insan çölünün ortasında
..
Sayfa 55Kitabı okudu
Kardan Atlar Çekiyor Buzdan Tabutları - Tahsin Özmen
ben daima;
çocukların her yerde aynı tonda ağladığına
-ki rengi yoktur gözyaşının-
açlıkla büyünmediğine, acıların kardeşliğine
mahcubiyetin masumiyetten geldiğine
ağaçlar eşit kuşlar eşit canlar eşit diye...
insanların eşitliğine inandım
Sayfa 53