Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.13
Kafası karışık bir LİVANELİ, Olmasa da olur...
Zülfü Livaneli'nin güncel olayları ve çeşitli sosyal sorunları içeren kitabı Ege ve Akdeniz'de yaşanan mülteci sorununu işlerken, başka konularada odaklanarak romanın ana temasının zayıflatıyor...
Mülteci sorunu, çevre kirliliği, balık çiftlikleri, siyanürlü altın ve kıyı yağması gibi birçok konunun aynı anda işlenmesi, kitabın
330 syf.
·
Puan vermedi
"Livaneli" okumayı çok severim. Bu kitaba, çok geç kaldım diyerek başladım. Serenad'ı okuyup çok sevmiş, hatta sonlarına doğru ağlayarak bitirmiştim. "Kardeşimin hikayesi'nden beklentim çok yüksekti bu yüzden. Kitap güzel gidiyor ama dahası lazım, bir serenad değil dedim hep ama son 20-30 sayfa hiç tahmin etmediğim bir sondu, aşırı şaşırdım ve ürperdim. Çok başarılı. Okuyalım, okutturalım
·
Puan vermedi
Zülfü Livaneli' nden Kardeşimin Hikayesi...
Üzerinden ne kadar zaman geçerse geçsin hala en sevdiğim ve dönüp dolaşıp okuduğum tek kitap herhalde. Her ne kadar bir cinayetten bahsediyor gibi dursa da, aslında cinayette öte Livaneli bize bu kitapta hala geçmişinin izlerini üzerinde taşıyan, geçmişi yüzünden bugün hala yaşayamayan, hala acı çekenlerin hikayesini anlatıyor...
"Her insan bedeninin çürüyeceğini bilir ve bundan korkar. Ama çoğu insanın ruhu gövdesinden önce çürür; nedense bundan kimse korkmaz.... İnan bana, insanların çoğunun ruhu, bedeninden önce çürür."
Ayrıca muhteşem bir hikaye okumanın yanısıra sürpriz bir son okumaya hazır olun :)
Tıpkı Kardeşimin Hikayesi gibi etkileyici bir öykü. Aynı dil, aynı üslup, aynı tat. Biraz rahatsız etti açıkçası. İki kitabı arka arkaya okuyunca hele, aynı üslubu iki kitapta da görünce biraz sıktı. Kardeşimin hikayesi kitabında olduğu gibi karakterin aşık olduğunda kadınları ilahlaştırması... Aynı üslup. Gereksiz, alakasız Angelina Jolie eklentisi...
Kardeşimin Hikayesi'nden daha hızlı, daha akıcı olması güzel bir artısı. Onun dışında hikaye dediğim gibi çok etkileyiciydi, sadece Meleknaz'ın hikayesi olsaydı daha çok hoşuma giderdi. Diğer kitabından daha farklı olurdu.
·
Puan vermedi
Zülfü Livaneli'nden okuduğum ikinci kitaptır kendisi. Zülfü Livaneli'ni Serenad adlı kitabı ile tanımıştım. Serenad'da güzeldi ama kardeşimin Hikayesi olağanüstü.
Olay bir balıkçı köyü olan Podima'da Arzu Kahraman isimli bir kadının öldürülmesi ile başlıyor. Cinayeti araştırmak için Podima'ya gelen gazeteci kız ile emekli inşaat mühendisi Ahmet Arslan'ın yakınlaşması ile devam ediyor(sevgili anlamında değil.)
Livaneli'nin kalemi yine şaşırtmadı. Olay örgüsü mükemmel bir kitap kardeşimin Hikayesi. Kalınlığına bakmadan okuyun olay sizi içine çekecek kalıbımı basarım. Etkisinden uzun süre çıkamayacağım nadir kitaplardan. Okuyacak olanlara şimdiden iyi okumalar diliyorum...
140 syf.
7/10 puan verdi
Serenat'dan ve Kardeşimin Hikayesi'nden sonra beğeni eşiğim yükseldi sanırım. Bu kitabı tam bir bütünlük içinde göremedim. Olaylar biraz kopuktu. Kitabın ilk 40 sayfası durmaksızın aktı, "Bu kitabın fikri güzel!" dedim. Mekan, zaman, kişiler hepsi güzel başladı. Serim bölümü çok hoşuma gitti. Sonrasında hayatın doğal akışına uygun olmadığını düşündüğüm olaylar ve iç konuşmalar okumak canımı sıktı. Onca kitaptan sonra hala acemilik yapıyor, diye düşündüm. Belki daha ayrıntılı ve birkaç ciltlik bir roman yazsaydı her şey birbirine daha iyi bağlanırdı. Livaneli'yi okumayı seviyorum ama çoğu kitabını "az kalsın çok iyi olacakmış" diye bitiriyorum. Bir yerlerini eksik bırakıyor. Kitabı yayınlamakta acele ediyor belki. Çok iyi bir fikir yakalıyor, başlarda her şey güzel ilerlerken çimentosu eksik sıva gibi bazı yerlerinden dökülüyor.
Asla etkisinden çıkamayacağım bir kitap ve yine Zülfü Livaneli'nden... hem sonunun nasıl biteceğini merak edip hem kitabın hiç bitmemesini istedim. Aynı zamanda bazı sayfalarına gözyaşlarımı akıttığım muhteşem bir okuma serüveniydi. Kardeşimin Hikayesi kitabını okurken de az çok aynı duyguları yaşamıştım. Ama bu kitabın bende ki yeri ayrı...Çok güzel, çok etkileyici ve beklentilerimin oldukça üstünde bir kurguya sahipti. Okumadıysanız daha fazla zaman kaybetmeden bu kitaba başlamanızı tavsiye ederim..
Elveda Max, elveda Nadia ️
Zülfü livaneli'nden okuduğum ilk kitaptı ama kesinlikle son olmayacak. Yazım dili, akıcılığı, kurgusu ve sayfalarında yarattığı özel dünyasıyla beni ele geçirip içine almayı başardı. Kitabımız orta yaşlarının üzerinde emekli ve mühendis Ahmet Arslan'ın yakın arkadaşı Arzu'nun cinayetiyle birlikte başlıyor. Olayı araştırmak için köye gelen genç gazeteci Arzu'nun cinayet günü düzenlenen parti davetlilerinden biri olduğu için Ahmet'le de görüşmek istiyor. Ama bu görüşme Ahmet gazeteciye tuhaf bir aşk duyup onu yakınında tutmak için kimseye anlatmadığı kardeşinin hikayesini anlatmasıyla sorgudan çıkıp bambaşka yerlere gidiyor. Katilin kim olduğu kitabın ortalarına doğru anlaşılsa da asıl olay kitabın sonunda patlak veriyor. Rahatlıkla herkes sıkılmadan okuyabilir. Kitapla ilgili beğenmediğim tek şey sonunun çok aceleye getirilmesiydi. Sırların açığa çıktığı yerlerden sonra biraz daha okumak isterdim ama bu haliyle de çok güzel. Okumanızı şiddetle tavsiye ediyorum
Zülfü Livaneli 'yi aşırı sevmekle beraber Serenad ve Kardeşimin Hikayesi'nden sonra hep bir boşluk duygusu yaşadığımı itiraf etmeliyim.Evet, bu kitap da çok güzel.. Güzel de işte sanki bir kitap çıkarma kaygısına düşülüp, çalakalem gecistirilmis gibi...Mesaj vermeye çalışmakla kurguyu genişletme çabası arasında ikileme düşülmüş de sorunlar belirlenip, altları kurşun kalemle çizilmiş,o arada hikaye baştan savılmış,bu kadar da yeter denmiş gibi...Ben bu olayı anlayamıyorum...Biz bekliyoruz,sabrediyoruz,gık demiyoruz,hani nerde kaldı diye ağzımızı bile acmiyoruz da...Bu yazarlar,bu en sevdiklerimiz,en çok merakla beklediklerimiz niye bizi bu kadar hüsrana uğratıyorlar acaba?Oldu mu şimdi yani incecik kitap,konu desen uçsuz bucaksız sözde ama kenardan kenardan dolaşılmış, yarım yamalak bi'şi' çıkmış ortaya...Roman diyemem,uzunca bir hikaye belki...Ve sıkı bir okumayla bir saatini almıyor insanın.. Açıkçası hayal kırıklığı yarattı bende...En acilinden şöyle uzun, tumturaklı,merak uyandıran,kafaya takılan bir roman bekliyorum Zülfü Livaneli 'den...Hevesim kursağımda kaldı çünkü... Bekliyorum...
Zülfü Livaneli'nin Serenad ve Kardeşimin Hikayesi'nden sonra okuduğum 3.kitabıydı.
Livaneli denince zaten kitabın başarılı olmama ihtimali az oluyor. Artık okuyarak bunu anlamış oldum. Yine bu kitabında da okuyucuyu etkileyecek hikâye veya hikâyeler var aslında. Okuyucuyu gerçekten "huzursuz" edecek, yeri geldiğinde biz neleri görmemişiz dedirtecek, yeri geldiğinde de yaşadığımız dünyaya kızgınlıkla ve nefretle baktığımız anlara şahit olduğumuz ve hayatın gerçeklerini saygıdeğer yazarın yüzümüze bir kez daha vurduğu bu güzel eseri okumanızı ve sonuna kadar devam edebilmenizi temenni ediyorum.
Bazı kitaplar vardır bitmesini hiç istemediğiniz, ama aynı zamanda sonunu merakla bekleyip bir an önce bitirmeyi beklediğiniz. İşte Zülfü Livaneli'nin Serenad'ı da böyle bir kitaptı benim için. Kardeşimin Hikayesi'nden sonra beni etkileyen ikinci kitabı oldu. Büyüleyici ve aynı zamanda öğretici. Samimi bir üslupla yazılmış olması da hoşuma giden bir diğer nokta oldu. Aslında söylenecek ne bir kelime ne bir cümle yok bana göre çünkü her ne kadar yazsam da tarifimin eksik kalacağını düşünüyorum. Söyleyebileceğim tek şey; bence herkesin kitaplığında bir Serenad'ı olmalı...
Kardeşimin Hikayesi
Bu kitap için incelemek yazmak benim için çok zor çünkü hayatım boyunca okuduğum en güzel kitaplardan biriydi.İncelememi kitabı bitirir bitirmez yazmak istedim çünkü kitabın etkisinden uzun bir süre çıkabileceğimi sanmıyorum. Öncelikle bu kitap Zülfü Livaneli'nden okuduğum ilk eserdi ve diğer kitaplarını da en kısa sürede okumak istiyorum. Kitabı okurken asla sıkılmıyorsunuz ve o kadar akıcı ki film izliyormuş etkisi yaratıyor. Başlarda romanın basit bir cinayetin çözümüyle ilgili olduğunu düşünebilirsiniz ama ondan daha fazlası... Okurken çoğu yerde duygularınıza hakim olamayacak ve böyle bir olayın gerçek olup olamayacağını düşüneceksiniz. Hatta kitabın sonunda kendinizi boşluğa düşmüş hissedeceksiniz.Kitapla ilgili fazla bir şey söylemek istemiyorum çünkü söyleyeceğim her detayın bu kitapta okuma zevkini azaltacağını düşünüyorum. Derinden etkileyen bir kitaptı. Herkese öneririmm.
Huzursuzluk ve Kardeşimin hikayesi'nden sonra okuduğum bir başka Zülfü Livaneli. Otobiyografik tarzda yazılmış bir eser. Sanata ve bilgeliğe yaptığı katkıların iç dünyasına etkisini her sayfada hissediyorsunuz. Sonsöz kısmında verdiği öğütler herkesin duyması gereken türden. Keyifli okumalar
