Henüz Kardeşini Doğurmak kitabının etkilerini üzerimden atamamışken bu kitapta Ahmet Ümit Üstat toplumun kanayan yarası çocuk tacizi ve organ kaçakçılığını kurgulayarak yaramı daha da derinleştirdi. Her ne kadar kurgu gibi gözükse de maalesef kitapta yaşanan acılar son derece gerçek ve travmatik. Tacize uğrayan minik bedenlere mi yanayım, savaştan kaçıp buralarda sokağa düşen, kötülüklerin pençesinde kıvranan , suça itilen mültecilere mi yanayım bilemiyorum. Ama bir kez daha insanlığımı sorguladım ve insan olmaktan utandım. Kitabı bir solukta okudum, Baş komiser Nevzat ve arkadaşlarını çok özlemişim, eski dostlara kavuşmuş gibi hissettim.
