Kargaşa Projesi'ne dönüşen Dövüş Kulübü-mikrofaşistler
Kargaşa Projesi'ne dönüşen Dövüş Kulübü saf bir şiddet, yıkım ve tam bir katmansızlaştırma aracı, amacı savaş olan bir savaş makinesi haline gelir. Diğer bir deyişle, farksız olana ya da tam bir örgütsüzleşmeye geri dönmek de aşkınlık ya da örgütlenme kadar tehlikelidir. Dövüş Kulübü nün çekici, karizmatik, pervasız sapkını Tyler da toplum kadar tehlikelidir. Eğer iki tehlike, katmanlar ve bütünüyle katmansızlaştırma, yani intihar varsa, Dövüş Kulübü bunlardan yalnızca ilkiyle savaşır. Dolayısıyla mikrofaşistlerin bu konuda asla sormadığı soru, asgari düzeyde bir katmanlaşmayı, asgari düzeyde biçimler ve işlevleri; malzeme, duygulanım ve toplaşmayı sağlayabilecek minimal bir özneyi korumanın gerekli olup olmadığıdır" (a.g.y. 270)*. Arzuyu sınamanın yolu sahte arzuları ifşa etmek değil; katmanlara, tam bir katmansızlaşmaya özgü olan ile kaçış yoluna özgü olanı ayırt etmektir - Dövüş Kulübü bu imtihanı geçemez (a.g.y. 165)*. *Deleuza ve Guattari "Farklı şiddet biçimleri ve bunların ortaya çıkma koşulları, uygulanma biçimleri ve sonuçları arasında bir ayrımın olmaması ve bunun yanı sıra şiddetin insanlarda yarattığı ıstırap karşısında ahlaki açıdan kayıtsız kalınması, Dövüş Kulübü'nü ahlaki çöküntü içinde ve siyasi anlamda gerici bir film olarak konumlandırır . Dövüş Kulübündeki şiddet, erkeklik ve toplumsal cinsiyet temsilleri -nefret suçlarından aşırı sağın paramiliter ve proto- faşist altkültürleri göklere çıkarmasına kadar- Amerika’nın genel manzarasını veren bireysel patolojiyi ve kurumsal şiddeti yansıtmaya fazlasıyla hevesli gibidir (Giroux 2000: 37)."
Sayfa 140Kitabı okudu