Bilimler hiçliğimizi ispat ederler!
Ama bundan son dersi kim çıkarmıştır? Kim bütünsel tembelliğin kahramanı olmuştur? Hiç kimse kollarını kavuşturmaz: Karıncalar ve arılardan daha telaşlıyızdır.
Halbuki bir karınca, bir arı - bir fikrin mucizesi ya da tekillik eğilimiyle- yuva veya kovanında tecrit olabilseydi, zahmetlerinin manzarasını dışarıdan seyretseydi, gayretinde hâlâ inat eder miydi?