Annenizin doğduğu o iki katlı evde yıllar sonra uyursunuz.. Herkes sizi oymuyşçasına karşılar; gözyaşları, anılar, pişmanlıklar, özlem... Neden buradayım diye sorarsınız kendinize? Yarın yüzleşeceğiniz o toprak parçasının anlamı ne? Karmakarışığım yine. Seni tanımadan özlüyorum kadın.. Bir adamı tanımadan özlerken , bambaşka bir kadını da tanımadan özleyebiliyormuş insan. Kokun bu ev gibi miydi? Kapıdaki hanımelleri çocukluğunda da var mıydı? Sen de mi çok severdin benim gibi hanimeli kokusunu? Bir çok soru var yine, ve ben yine yalnız cevapsız sorularla başbaşayım.. İnancımı, güvenimi yokluğuyla silen kadın, her nerede isen .. Neyse..
(İkinci Kendimle Konuşmalarım - 10.01.2024 00.52)
Uzun süredir düşündüğüm bir konu var hayatımda konu mu sorun mu bilemiyorum hâlen. Boşuna okuyormuş gibiyim bunca sene bunca emek hep boşunaymış gibi açıkçası bu can yakıcı hayatımın yüzde yetmşini filan okul hayatim kapsıyorken ileriye dönük hâlen bir hayal kuramıyorum olmayacakmış gibi geliyor. Pozitif bakmaya çalışıyorum ama bu bile zor geliyor artık . Negatif düşünmeyeyim pozitif olayım güleyim dalgaya vurayım diyorum da cidden zor oluyor be. Boşu boşuna ailemden de uzak kalıyorum gibi.
bitirdim diyelim ee sonra sonrası hiçlik.Bomboş gelmemeye başladı herşey herkes. Karmakarışığım ne istediğimi bilmiyorum ne yaptığımızı da. Konu dışı olacak ama insanlar da gerçekten kötüymüş bunu anlamakta can yakıcı.
Neyse sahur oldu sahur yapacağım bu kadardı.
Umarım tüm pişmanlıklar biter.
KİBRİT | İZMARİT #kitapyorumu
"Bir kalp ağrısı senin adın. Bana yaşadığımı hatırlatan ya da öldüğümü fısıldayan."
Bu iki kitap için ne desem az kalacakmış gibi hissediyorum. Okurken hem öyle heyecanlı kıpır kıpır içi içine sığmaz bir şekildeydim hem de kalbim paramparça, mahvolmuş hissettim ki karmakarışığım. Kibrit roman, İzmarit ise