_Eğer birinin ruhunu görmek istiyorsanız, ona hayallerini sorun.
_İnsan doğasındaki en derin prensip, "takdir edilme" isteğidir.
_Alaycı tiplerin aslında acılarını gizlemeye çalıştığı gerçeği doğrudur.
_İnsanın dünyadaki durumu, kedinin kitaplıktaki durumu gibidir; görür ve duyar ama hiç bir şey anlayamaz.
_Yanlış anlayanlar tarafından
''Allah' tan hayırlı evlat dilenerek sahip olunan ve doğumlarından sonra kulaklarına ezan okunan, hayata bu inanç ortamında başlayan çocuğu, toplum ve eğitim düzeni, İslâm' dan koparacak şekilde çekip çeviriyor, hırpalıyor ve saptırıyorsa, bireyde ve dolayısıyla toplumda psikolojik çatışmalar, uyumsuzluk ve huzursuzluğun doğması kaçınılmaz olur. Birey ve toplum hayatın her kademesinde bu çatışma nedeni ile tatmin olmamış arzular, beklentiler, ihtiyaçlar içinde kalır ve bunlar, ilerleyen senelerde daha yeni ve karmaşık huzursuzluklara sebebiyet verir.''
Sayfa 107 - Beyan YayınlarıKitabı okudu
Allah'tan hayırlı evlat dilenerek sahip olunan ve doğumlarından sonra kulaklarına ezan okunan ve hayata bu inanç ortamında başlayan çocuğu, toplum ve eğitim düzeni, İslâm'dan koparacak şekilde çekip çeviriyor, hırpalıyor ve saptırıyorsa, bireyde ve dolayısıyla toplumda psikolojik çatışmalar, uyumsuzluk ve huzursuzluğun doğması kaçınılmaz olur. Birey ve toplum hayatın her kademesinde bu çatışma nedeni ile tatmin olmamış arzular, beklentiller, ihtiyaçlar içinde kalır ve bunlar ilerleyen senelerde daha yeni ve karmaşık huzursuzluklara sebebiyet verir.
Doğacak çocuklarının hayırlı evlat olmalarını dileyerek işe başlayan ve hayatlarını bu zihniyet ve teslimiyette devam ettirmek kararında olanlarla, hiçbir fiillerinde Allah'ı hatırlamayanlar arasındaki ayrılık, telafi edilemez boyutlara doğru büyür gider.
Sayfa 107
Dünya hiçbir şeyin ayrı olarak var olmadığı büyük bir ağ, bir bütündür. Dünyanın her bir kırıntısı son küçük parçasına kadar sıradan bir aklın kavraması zor olduğu karmaşık kozmos ilişkileri sayesinde geri kalanıyla bağlantılıdır. İşte düzenin işleyişi böyledir.
Sayfa 70Kitabı okudu
_Yaşam, ufacık şeylerden, küçük mutluluklardan oluşuyor. Hiçbir şey büyük ve kutsal değil. O yüzden sözde büyük olan şeylere ilgi duyarsan yaşamı ıskalarsın. Yaşam bir bardak çayı yudumlamak, bir dostla sohbet etmek, sabah yürüyüşe çıkmaktır, ama illa belli bir yere doğru değil, amaçsız, son belirlemeden hareket etmektir. Böylece herhangi bir
Ben kutsal düzenin temsilcisiyim. Sözlerim yasanın kendisi, yaşamın güvencesi, varlığın koruyucusudur. Eğer benim sözüm yere düşerse, eğer benim kartalım gökyüzünde süzülmezse, eğer benim şimşeklerim gürlemez, yıldırımlarım çakmaz, yağmurlarım yağmazsa, dünya kuru bir yaprak gibi savrulur boşlukta."O yüzden hükmettiklerine sadece sevgi gösteren bir tanrı noksandır benim gözümde."Çünkü hayat, sevgiden çok daha büyüktür, çok daha derin, çok daha karmaşık. Elbette sevgi gereklidir; şefkat, merhamet, hoşgörü elbette gereklidir, ama yeterli değildir. Sevginin de şefkatin de fazlası yoldan çıkartır.İstersen tanrı olsun, ister kral isterse baba, hükmettiklerini sadece bu duygularla davrananların kaderi, hükmettikleri tarafından küçümsenmektedir. Sorumluluk demek, kimi zaman acımasız olmak demektir. Verilecek ceza ölüm olsa bile gözünü kırpmadan uygulamayı gerektirir. Bunu yapacak cesareti olmayanlar, bunu yapacak iradeye sahip bulunmayanlar,hakiki sevgiyi hiçbir zaman tadamazlar.
