Okuldan getirdiğim karne pekiyilerden geçilmiyor. Ama göğsümü kabartarak karneyi gösterecek kimseyi bulamıyorum evde.
Sayfa 22Kitabı okudu
Bak, ilkokul talebesi kalbimden
Yine karne parası istiyorlar
Sayfa 43
Karne / Cemal Süreya
Ilım günleri gelirdi taraçalar
Uzatırdı mevsimölçerlerini
Tıkabasa yaprak arka pencere
İnsan iki kişiyi sevebilir mi
Onunla aşkımız, o diyorum ona,
Sayfa 64Kitabı okudu
8. sınıfın renkli hocalarından birı de yurttaşlık bilgisi hocamız Fâik Şevket Rumelili idi. Hatırımda kaldığı kadarıyla kafatası yapısı ve tip olarak Necip Fâzıl Kısakürek’i andırırdı. Dâima sıra-dışı sorular sorardı. Bir gün derste ben de dâhil olmak üzere tek sıra hâlinde 15 kişiyi birden tahtaya kaldırdı. Sizin yaşınızdaki bir çocuk nasıl vatan hâini olabilir? diye bir soru sordu. Hocanın aklındaki cevâbı bilemeyen herkes 1 alıyordu. Ben de ya 12. ya da 13. sıradaydım. Sıra bana gelinceye kadar herkes çuvallamıştı. Kimisi: “Câsusluk ederim”, kimisi: “Türkiye’ nin harp planlarım çalarım”, kimisi de: “Tren istasyonlarına bomba koyarım” diye cevap vermişti. Bana da aynı soru sorulunca: “Efendim; eğer ben derslerime çalışmaz, hocalarımın sözlerini dinlemezsen işte o zaman vatanıma ihânet etmiş olurum” dedim. Fâik Şevket beyin gözleri parıldadı: “İşte benim beklediğim cevap da buydu!” diyerek bana karne
notu olarak 10 numara vermişti.
Sayfa 111
Heceleme beni artık Allah’ım
Bırak okunaksız kalayım
Kaderimin hepsi pek iyi olmasın varsın
Bak, ömrüm eriyor işte
Çocukluk fotoğrafımdaki kardan adam gibi yanı başımda
Bak, ilkokul talebesi kalbimden
Yine karne parası istiyorlar
Bir gecekonduda oturuyor kalbim oysa
Yağmur yağdıkça
Bir gecekondunun damı gibi içine doğru ağlıyor .
Heceleme beni artık Allah'ım
Bırak okunaksız kalayım
Kaderimin hepsi pek iyi olmasın varsın
Bak,ömrüm eriyor işte
Çocukluk fotoğrafımdaki Kardanadam gibi yanı başımda
Bak,ilkokul talebesi kalbimden
Yine karne parası istiyorlar
Bir gecekonduda oturuyor kalbim oysa
Yağmur yağdıkça
Bir gecekondunun damı gibi
Içine doğru ağlıyor...