Nakkaş Polisiyesi ve Kronolojiden Öneriler(+18)
,
Orhan Pamuk, deyince herkesin aklına tabi ilk Nobel alan ilk ve tek Türk yazarı geliyor. Öncelikle Nobel kısmına girmek onu tanımak için bence gerekli. Bir yazarın Nobel Ödülü alabilmesi için ülkesi eğer ki Dünyadaki Güçlü ve Söz Sahibi o meşhur ülkelerden değilse, kendi ülkesi ile ilgili sorunlu olması gerekir. Nobel çünkü kaos sever, entrika sever,
Nazik ve sevimli bir adam. Tıpkı ben:-)
“Dur, ben hazırlayayım kahveni.”
“Yok canım, ben hallederim.”
“Ne demek, sana hizmet etmek benim için şereftir prenses.”
“Bu sabah yine yakıyorsun, güzellik.”
“Teşekkür ederim, senin de her zamanki dikkatin üzerinde.”
“Bunu görmek için dikkat etmeye gerek yok. Her şey ortada ama ben detaylara bakmayı severim. Kahve mi alacaktın?”
Ne zaman ki sevgilisinin gözlerinin içine bakıyor, tenini kokluyor işte o an birbirine mühürlenmiş bedenlerinin sıcaklığı Fuat’ı çıldırtıyordu. Buna dayanamıyordu Fuat, sevgilisine tapmak istiyordu.
"Eğer bir erkeğe ruhuyla, bedeniyle teslim olacaksa bu kendi isteğiyle olmalıydı."
Şimdi bakınca Mine İskender’in aslında haklı olduğunu görüyordu. Anı yaşamak ve hayatta hiçbir şeyi dert etmemek en doğrusuydu belki de.
Fuat’ın ruhundaki yaraları hissetmişti. O yaralara dokunmak istiyordu Mine. O yaraların tek iyileştiricisi olmak istiyordu.
"Aslında kadınlardan en korkulması gereken zamanlar onların konuşmadığı zamanlardır."
Aşkta endişe de vardır.
Öyle huzurlu bir şey değildir aşk.
Ruh hastasına aşık haberi yok:-(
Denizlere âşık Mine normalde erkeklerde hep bir koruyuculuk, kollayıcılık ararken ona karşı garip bir sevgi, şefkat ve kucaklama, içine alma isteği duymuştu.
Mutlu olduğunda dünyanın en mutlu insanı olurdu. Üzüldüğünde ise dünyanın en mutsuz insanı. ... Bu kırılganlık onun en saf, en dokunulmamış yanıydı.