Valmir bir sabah, güvenlik görevlisi olarak çalıştığı fabrikaya geç kalmamak için hazırlıklarını yapmak için girdiği banyo da ki ayna da kendini görünce tam bir dehşete düştü. Aklının karşı çıkmasına karşın aynada ki bedeni tamamen mavi renkteydi. Bunun bir rüya olduğunu ve birazdan uyanacağını kendine telkin etse de uyanık olduğunun bilincindeydi. Birden endişesi artmaya başladı, yirmi dokuz yıllık ömründe içeride muhtemelen kahvaltı sofrasına oturmuş olan ve ona hiç bir zaman şefkat göstermeyen babasına ne diyeceğinin düşüncesi ile karşılaşmamak adına hemen giyinip evden kendini sokağa attı. Bir yandan kendisine neyin dokunmuş olduğunu düşünerek en yakındaki hastaneye koşarcasına gitti...
İtiraf etmeliyim ki ilk defa bir kitaba yorum yazarken çok düşündüm. Kitap günümüz toplumunun, adı ne olursa olsun tüketim ve çılgınlık konusun da ki doyumsuzluğunu çok güzel bir biçim de önümüze sunuyor. Özellikle son bölümlerinden biri olan "Ders" başlıklı kısmı dünyamızda ki olayların dengesizliklerinin gerçeklerinin ne kadar da acı olduğunu hatırlatıyor. İnsanın ön yargılarına bakışınızı değiştirebilecek bu eseri kesinlikle okumanızı tavsiye ederim...
Daima Aşk'ın klasik bir konusu var maalesef... Çapkın, kesinlikle kadınlarla cinsellik dışında bir ilişki yaşamayan, çok zengin, şirket CEO'su Connor Black'in bizim fazla yardımsever kızımız Ellery'le barda karşılaşması sonucu hikayemiz başlıyor. Ellery kızımız pek yardımsever... Connor sarhoş olunca onu evine bırakmayı kendine görev ediniyor, yatağına bile yatırıyor. Gece uyuyakalınca da sabah karşılaşmak zorunda kalıyorlar. Fazla bilgi vermek istemiyorum kitap hakkında ama kızımızın öyle bir sorunu var ki off...
Kanser hastalığına karşı aşırı hassasiyetim nedeniyle tedavi kısımlarının anlatıldığı yerler bana çok ağır geldi. Bazı insanlara o sahneler kısa gelmiş olabilir ama kemoterapi yerleri çok feciydi benim için... Konuyu ayrıntılı bilsem kesinlikle okumazdım. Bir kere kitaba başlayınca da bitirmeden rahat edemedim. Mecburen okudum desem yeridir. Hatta o sırada devam kitaplarından habersiz olduğumdan sonu konusunda endişelerim bile oluştu. Eyvahh dedim ya kötü biterse! Ama en sevmediğim şey oldu, hoplaya zıplaya mutlu son yaptık. O kadar acı çeke çeke tedavi yerlerini, ayrılıp barışmalarını okudum ama bir evlenme anı, hamilelik süreci kısacık sahnelerle geçti. Bana da yazık yahu...
Kısacası ortalama bir kitaptı. Serinin devamı bir de olayların Connor'ın gözünden anlatılmasıyla devam ediyor. 3.kitapta da ebeveynlik anları anlatılıyor galiba... 4. kitapta da hikaye oğulları Collin ile devam ediyor. Yazar yazdıkça yazmış maşallah, karakterlerden kopamamış bir türlü... Herkese iyi okumalar :)
Ruh Öküzüm young-adult türünde karşımıza çıkan kitaplardan... Bir ara kitapçılarda sıra sıra raflara dizilmiş ve adıyla ilgimi çekmişti ama karakterlerin yaşlarını öğrenince vazgeçmiştim okumaktan... Sanırım bu konuda haklıymışım. Geçenlerde boş bir anıma denk geldi,kitabı elime aldım. Öncelikle şunu söyleyeyim, anlatım yazarın ilk kitabı olmasına
480 syf.
9/10 puan verdi
Abdülhamit zamanında, "Sinekli Bakkal" sokağında "İstanbul Bakkaliyesi"nin karşı komşusuydum ben... Rabia'yı, Rakım'ı, Pembe'yi izledim rafları düzeltirken her sabah... Rabia'nın "kontralto" sesini dinledim akşamları...Şimdi taşındım o sokaktan ve çok üzgünüm...
Bu sokakta (konakta) beni en çok etkileyen, annesinin tabiriyle, Hilmi'nin kadınlara bidüziye hücumu; "... Sade zevke, çocuk doğurmaya mahsus birer alet... Hangisine insan diyebiliriz? Zincirleri altın bile olsa, kendileri birer esir!.."
Gidin görün o sokağı bir, sokağa taşınmasanız da en azından Rakım'dan alış-veriş edin...
Kitabın önsözü... Beni fazlasıyla sarsan kısmı. Dönemin yaşantı biçimini özellikle ceza sisteminin yapısı, bu doğrultuda halkın idama karşı tepkileri, Krallıkla yönetilen sistemin ceza sistemine yönelik aldıkları kararlar... Beni derinden sarsan özellikle bu saydıklarıma tekabül edecek yaşanmışlıklar. İdam sahnesinde görmek ve duymak istemediğiniz ayrıntıların hepsi önsözde. Geçmişin ilkelliği yaratıklara mahsus ceza yöntemlerini okumak ister istemez bilincinizde belli görüntülerin oluşmasına vesile oluyor ve bundan kurtulamıyorsunuz bir de sabah okumaya başlayınca modunuz düşüyor.
Hükümet tarafından oluşturulan idam hükmü, kelimelerle oyun yapılarak mantıklı bir algılayış yaratmaları bir de süslemeler eklenerek halkı tesir altına alması, kitleleri peşinden sürüklemesi... günümüzde de değişik türevlerini görüyoruz.
Keyifle okuyamacağınız mutlaka okunması gereken kitaplardan...
Bazı şeyler vardır ne deseniz onu tanımlamaya yetmez ya işte Gatsby de benim için öyle oldu. Böyle saf ve umut dolu bir aşk görmeyeli yıllar olmuştu. Neden hep kötüler kazanır ki -spoiler gibi-
Daisy'nin kafasını cidden anlayamıyorum. Kitabı bitireli 1 gün oldu ama ben daha yeni sakince yorumlayabiliyorum. Gatsby gibi saf bir aşık bulan kadın nasıl olurda kendini aldatan kocasını seçer!
Kitap hakkında çok şey söylemek istiyorum aslında ama biliyorum ki ne desem ağır spoiler olacak. Hem çok şey yazmak istiyorum hem de hiç anmamak. Düşündükçe sinirim bozuluyor. O yüzden en iyisi tek kelimeyle özetleyeyim.
-spoiler bitti-
Bayıldım!
Kitap gerçekten harikaydı. @artemisyayinlari yine mükemmel bir kitabı yayınlamış. Bu yazarın tüm kitaplarını yayımlasanız keşke. Konusu ve karakterleri yazar o kadar güzel oturtmuş ki direk gözünüzün önünde canlanıyor. Füsun Elioğlu'na da gerçekten çok teşekkür ederim eline sağlık harika bir kitap çevirmiş ya.
Not:Kitap 201 sayfa. Yani okumaya üşenmeyin ve filmi de varmış. Ben henüz izlemedim ama yarın izlerim sanırım. "Gatsby o yeşil ışığa, geçen her yıl bizden biraz daha uzaklaşan orgazmik geleceğe inanmıştı. O zamanlar kaçtı elimizden, ama önemli değil, yarın daha hızlı koşacak, kollarımızı daha ileriye uzatacağız... Ve güzel, aydınlık bir sabah... Böylece asılıyoruz küreklere, geçmişe doğru savrulup dursak da, teknelerimizle akıntıya karşı ilerlemeyi sürdürüyoruz."
