Okumanızı tavsiye ederim. Belki duymussunuzdur
Bir gün zengin bir adam hastadır. Ölmek üzeredir. Ama kabre tek başına girmekten korkar. Ve der ki kim ben öldüğüm zaman ilk geceyi benimle geçirirse servetimin yarısını ona verin diye vasiyet eder. Ve adam gittikçe kötüleşir ve ölür. Bu vasiyeti duyan bir hamal vardır. Ancak çok fakiridr. Elinde sadece bir ipi vardır. Ve ben gidip kalırım bir gece böylece fakirlikten kurtulurum diye düşünür. Ve kabire ölen adamla beraber girer. Sonra münker nekir melekleri sorguya gelirler. Bakarlar ki iki kişi. Biri diri. "Ölü zaten bizim biz diriden başlayalım " derler. Sabah olur mezar açılır ve adama servetin yarısı verilecektir. Lakin adam şu şekilde karşı çıkar. "Istemem mal da sizin olsun mülk de. Ben sabaha kadar bir ipin hesabını veremedim o kadar malın mülkün hesabını nasıl vereyim?" Der.
Müzik beni şimdi daha önce hiç olmadığı kadar duygulandırıyor. Beni kendimden koparıyor, kendime karşı sarhoşluğumdan uyandırıyor... Beni destekliyor ve her seferinde müzikle geçen bir akşamdan sonra kesin anlayışlardan ve düşüncelerden oluşan bir sabah geliyor... Müziksiz bir hayat bir yanılgıdır, bir yorgunluk, bir sürgündür
Nietzsche, Karl Jaspers
youtube.com/watch?v=S3a-RuC...
‘Deniz kıyısında bir ihtiyar taşçı kayayı yontmaktadır.
Güneş onu yakıp kavurur.
O da Tanrıya yakarır keşke güneş olsaydım diye.
“Ol” der Tanrı. Güneş oluverir.
Fakat bulutlar gelir örter güneşi, hükmü kalmaz.
Bulut olmak ister. “Ol” der Tanrı. Bulut olur.
Rüzgâr alır götürür bulutu, rüzgârın oyuncağı olur.
Rüzgâr olmak ister bu kez. Ona da “Ol” der Tanrı.
Rüzgâr her yere egemen olur, fırtına olur, kasırga olur.
Her şey karşısında eğilir.
Tam keyfi yerindeyken koca bir kayaya rastlar.
Oradan eser buradan eser, kaya bana mısın demez!
Bildiniz ! kaya olmak ister ve Tanrı kaya olmasına da izin verir.
Dimdik ve güçlü durmaktadır artık dünyaya karşı Sapasağlam ve Dayanıklı Ve
Bir gün sabah sırtında bir acı ile uyanıverir
Bir ihtiyar taşçı ustası kayayı yontmaktadır.
Ana-Beyit mezarlığının bir efsanesi, Juan-Juanlar’ın bozkırı işgal ettikleri çağlara dayanan bir hikâyesi vardı: Sarı-Özek’i işgal eden Juan-Juanlar tutsaklara korkunç işkenceler yaparlarmış. Bazen de onları komşu ülkelere köle olarak satarlarmış. Satılanlar şanslı sayılırmış, çünkü bunlar bazen bir fırsatını bulup kaçar, ülkelerine dönerek
Sayfa 142 - Ötüken
... olabildiğince sakin düşünmenin çaresizce karar vermekten çok daha iyi olduğunu arada bir düşünmeyi de ihmal etmiyordu. Böyle anlarda gözlerini dikkatle penecereye çeviriyordu, ancak ne yazık ki dar sokağın karşı tarafını da kaplayan sabah sisinin görünümü, güven ve neşe uyandırmaktan uzaktı.
Sayfa 7 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları - 13. BasımKitabı okudu
