“Günler gelip geçiyor ve aşk kalıyor. Orada nesnelerin içerilerinde, çok derinlerde, bu dünyanın akıntısı, öteki dünyanın ters akıntısı ile karşılaşıp çarpışıyor ve bu karşılama ile çarpışmadan acıların en büyüğü ve en tatlısı oluşuyor: yaşamak acısı.