Sonra nasıl oldu bilinmez ya da bilinir de söylenmez; fesat karıştı zamana ve insan unuttu bugününü. Dününü düşünüp pişman oldu, yarını için telaşlandı her daim ama işin ilginç tarafı tüm telaş ve pişmanlıklarını güneş doğup batıncaya kadar yaşadı hep. Farkında olmadan rezil etti bugününü. Oysa yarın, bugüne 'dün' diyecekti, zaten dün de bugüne 'yarın' diyordu.