Kişisel düşünce köşesi - 4 (Yaşanan nadir günlerden)
Bugün saygıdeğer 
Fahri Tuna ile okulumuz etkinliğinde tanıştım. İmzasını aldığım ilk portre yazarı...
Yumuşak yüreği, güçlü ve anlaşılır hitabeti, anlatımında öne çıkan vefa anlayışı, inceliğiyle ve naifliğiyle adeta gönülden fethediyor insanı. O gelmeden bir hafta önce 
Yaşa'yan Portreler kitabını okudum ve kitabın portre eseri olmasına rağmen, apayrı ve
Albert Einstein'a katılıyorum. Hayır, izafiyet teorisi konusunda değil. O konuda istesem de katılamam zaten. E, m, c harfleri herhangi bir denklem içinde bana bir anlam ifade etmiyor çünkü.
Ama insan aptallığının sınırsızlığı konusunda sonuna kadar katılıyorum. Eminim Albert Einstein da çok mutlu olurdu onunla aynı fikirde olduğumu bilse.
Her an daha aptal olamaz bu insanlar dedikçe kişisel gelişim kitapları okuyup kişisel gelişmediği halde etrafa ahkam kesen insanları görünce içimden "iyi ki zaman göreceli bir kavram" diyorum. Niyeyse artık.
Buna katılıyorum
Akıl ile imanın, din ile bilimin uzlaştığı savlarına karşı inanmanın, imanın bir “düşünme” etkinliği bir “düşünme” özgürlüğü olmadığı görüşümü bugün de koruyorum
Pdf
