Katliam Çiçeği- Meiko Kaji
Kederli kar düşüyor ölü sabaha,
Deliyor havayı başıboş köpeğin uluması ve Geta'nın ayak sesleri,
Yürüyorum Samanyolu'nun ağırlığıyla omuzlarımda,
Aslında sadece karanlığa tutunan bir şemsiye o.
Gözyaşlarını uzun zaman önce tüketmiş,
Yaşam ve ölümün eşiğinde yürüyen bir kadınım.
Hiçbir anlamı yok o merhamet gözyaşları ve düşlerinin,
Karlı gecelerin ve yarının.
Soktum bedenimi intikam nehrine,
Terk ettim kadınlığımı uzun zaman önce,
Askerlerimizdir onlar cennet namına; asil, yenilmez ve cesur.
Atalarının topraklarını terk etme zamanıdır artık
Kalpleri yüreklendirici seslerde yüzenlerin.
And içmişlerdir zafersiz dönmeyi ölmeye yeğ tutmaya.
Bekler yurttaşların seni burada, evinde.
Cesur birlikler, yaban ellerde...
Başkasının nezaketindense,
Katlanırım sevdiğimin bencilliğine.
Bilmem dünya bir rüya mı yoksa yalan mı.
Mahpusum bir başıma.