``Artık ne çekiç ne cıvata ne bitecek olan suyum ne de nefesini omzumda hissettiğim ölüm , umrumda değildi .
Bir yıldızda , bir gezegende , benim gezegenimde, Dünya'da avutulması gereken küçük bir prens vardı. ``
``Biliyor musun, insan üzgün olunca gün batımının güzelliğini daha iyi fark ediyor.``
Bunun üzerine sormuştum :
``Demek sen kırk dört gün batımı izlediğin gün çok üzgündün?``
``...``
Küçük Prens bu sorumu cevapsız bırakmıştı.