Benzemez insan dostlarıma/ Ağaçlar gölgesini esirgemez/ Güneş köpeğimden daha sadık/ Dizlerime sıçrar ellerimi ısıtır/ Karşılık beklemeden/ Hele kuşlar/ Avcılara bile kin beslemezler.”
Oktay Rıfat'ın “Gün Sonu Konuşması” şiiri böyle biter. Mahsusmahal için aklımda harfler, kâğıda, dünyaya, insana her baktığımda, bu dizeler sözden önce halkalandı
beni başlamamış bir aşkın tarihinde bul !
kaybedilmemiş bir umut .. yaşanmamış bir hüzünle
çıkar gelirim..
ki çıkıp gitmelerin tarihidir kalbim..
beni başlamamış bir şiirin ilk dizesinde vur...
kaybetmeyi bilirim.. yenilgiyi severim bir kadının gözlerinde..
kavga dilimin uç noktası ..
uçurum ..uçurtma.. dudaklarım gökyüzü
hadi havaya sıkılan ilk kurşun olsun .. son sözün
gökyüzü aşksız ağır yaralı ..
ölmeyebilirim ..
bir kuş çıkagelir sonra
tutar tutkulu bir yaranın derisini ..
sen beni yaşanmamış bir aşkın tarihine bırak ..
gün gelir elbet biter bir aşk daha..
bir aşk en fazla bir şairi adam eder..
adamı olmayan bir kadın ..
kadar yalnızlık..
kadını olmayan bir adam kadar hüzün..
koy ellerime..
sen bana başlamış bir aşkla gelme
çok kıştayım üşütürüm kalbini ...
/Aydın Uysal/
One Piece
One Piece; Unutulmaz Sözler,Diyaloglar ve Anekdotlar...
1- Nico Robin - Monkey D. Luffy (Enies Lobby)
Küçük bir kız iken vatanı gözlerinin önünde yok edilen,
ailesi ve dostları öldürülen ve ömrü boyunca denizcilerden kaçan
Robin, sonunda arkadaşım diyebileceği birilerini buluyor ve tekrar
gülmeyi öğreniyor. Fakat düşmanları ne olursa
Tavuklar
Tavuklar aralarından birinin üzerinde kan gördüler mi başına üşüşüp gaga atmaya başlarlar. Sonunda tavuğu paramparça ederler gagalarıyla. Kavga sırasında kan, biriksne daha bulaşır. İlk zavallının işi bitince, sıra onlara gelir. Bu kez kanlanan üç-dört tavuk daha çıkar. Diğerleri onlar saldırır. Bir-iki saat içinde bir kümes dolusu tavuğun öldüğünü görmüşümdür. İnsanı tir tir titreten bir manzaradır. Buna engel omanın bir yolu var. O da tavukların gözlerini bağlamak
Yaşadığımız ev aynı zamanda öfke yuvasıydı.Bir duman gibi evin içine sinmişti öfke; patrona öfkelenirsin, veresiyeyi kesen bakkala öfkelenirsin, öfkeden kudurur küplere binersin. Bu öfke mideni bulandırır, hasta eder seni, çırpınırsın didinirsin ama bir türlü çıkar yol bulamazsın...
