Aynaya bakmaya cesaret bulamıyorum
Ne bu yüzüme vuran karmaşıklar!
Köhnemiş düşüncelerim, duygularım kokuşmuş
Kendimi kaybedeli çok olmuş
Özümden kopmuşum, koparılmışım belki de
Azılı dişlerim var, kan kokuyorlar hala
Kaç kişinin canına kastım oldu, hatırlamıyorum
Kötülük dolaşıyor kanımda, doymak bilmiyorum
Ve ben işte burada, özetiyim “insanlığın”!