“Sana saygı duymadığım bir anım bile olmadı. Beni aldatmış olsan bile sana olan saygımı kaybetmedim. Sadece sevgimden ve senden vazgeçtim.”
Ben seni kaybetmedim ki senden vazgeçtim... Çünkü beni anlamanı bekleyecek sabrım kalmadı zaten senin beni anlamaya da niyetin olmadı istesen yapabilirdin bunu seni nasıl sevdiğimi kaybetmek istemediğimi anlayabilirdin bakışlarımdan sarılmamdan dokunuşumdan... Kalmayı isteseydin eğer sevmeye devam etseydin isteseydi yüreğin mutlaka bir bahane bulurdu kalmaya ! Ama sende biliyorsun ki; sevmiyorsun... Bunu bana söylemek yerine başka bahanelere sığınmayı seçiyorsun 'Seviyorum ama...' diye başlayan cümlelerin var senin farkında mısın bilmiyorum gidişinde bile bir umut bırakıyorsun ne adam gibi gitmeyi beceriyorsun ne de doğru dürüst seviyorsun... Sen benim yüreğimi günahımı, ahımı alıyorsun bir gün bu sevildiğin günleri çok özleyeceksin çünkü sen böyle sevilmeyi hiç hak etmiyorsun. Biliyorsun...
