Yazarın başka bir kitabı olan 
Vahşi'yi okumuştum daha önce ve bayılmasam da fena bir kitap değildi, dolayısıyla bu kitapla ilgili bazı beklentilerim vardı. Hoş, Vahşi'yi bile pek sevmemiştim, yani beklentilwrim öyle aman aman şeyler değildi... Ama nedense bu kitabı daha çok sevecekmişim gibi gelmişti. Eh, ne diyebilirim? En zından
BM Zorla ya da İrade Dışı Kaybetmeler Çalışma Grubu, zorla kaybetme durumlarında kişinin hukuksal kişiliğinin tanınması hakkı üzerine 2 Mart 2012 tarihinde yayınladığı Genel Yorum’da, zorla kaybetmeyle kaybedilen kişinin hukukun koruması dışına çıkarılmasının yanında, geride kalan aile üyelerinin de hakların ihlal edildiğini vurgular. Çünkü kayıp durumu, geride kalan akrabaların da sahip oldukları belli haklardan yararlanamamaları, belli yükümlülüklerini yerine getirememeleri sonucunu doğurur. Örneğin evlilik sözleşmeleri, çocukların velayeti, sosyal yardımlardan yararlanma hakkı, mülk paylaşımı gibi durumlar üzerinden paylaşılacak haklar ortada kalır. Eşleri zorla kaybedilen kadınlar, bu hukuksuz durumdan en çok zarar görenler.
Herkesin kazanmaya mecbur hissettiği,hüzünlerini saklayıp da mutluluk pozları vermeye çalıştığı böylesi bir dönemde kaybedenlerin hikayesini görünür kılmak istemiş yazar. Belki anlamak için halden ya da pay çıkarmak için kendimize. Acılar ortak çünkü. Kesişiyor ille mutluluklar gibi kederlerin de yolu. Görmeden , bilmeden geçiverdiğimiz her yürek ne çok hikaye barındırır kendine özel. Ne kadar dokunabiliyoruz dokunmamız gereken yüreklere ve ne kadar dokunan var yüreğimize? Öylece teğet geçiyoruz işte. Öylece koşar adım. Oysa mutluluklar paylaştıkça artarken , kederler azalmaz mıydı? İnsan insanın kurdu değil dert ortağı olsa… Anlatsa, anlamaya çalışsa, paylaşsa, sevse, güvenebilse... Keşke hep öyle olsa… Kaybeden tek başına kaldığında derdiyle , hepimiz kaybetmişizdir aslında. Bu kadar kalabalık içinde yapayalnız kalmak. Tek başına taşımak…
Şermin Yaşar akıcı dili ve kısa hikayeleri ile dokunuyor. Vazgeçişler, ortak oluşlar, kaybetmeler, yalnızlıklar, sevmeler, sevgisiz kalmalar, tecrübeler, pişmanlıklar, hayal kırıklıkları … Çok şey var. Özellikle bazı hikayeleri çok etkiledi. Dilini seviyorum, cümlelerini, görebildiklerini okumayı seviyorum. Farkına varmayı, üzerine düşünebilmeyi de tabi.. Yüreğine ve yüreğinden dökülene sağlık Şermin Yaşar. 
Şermin Yaşar 
Tarihi Hoşça Kal Lokantası
