Mütemadiyen arıyoruz. Kendimizi, var olmanın sırrını, kurtarıcımızı. Bu kâh bir kitapta tecessüm ediyor, kâh bir sûrete mıhlanıyoruz. Ya hepsi, ya hiçbirisi. Ama bulacağımıza dair inancımız değil mi bizi daima yolda olmaya iknâ eden? Varsın bulduğumuzu zannettiğimiz yerde kaybetmiş olalım kendimizi, "Nerede kaybettiysen,oradan aramaya başla." sırrıyla yol alalım biz. Bulamasak da bulurken kayboluruz en azından ya…