Ne de güzel oysa…
Şu kibri,
Kendini beğenmişliği,
Başkalarını küçük görmesi,
Hasedi ve
Kayış koparan arzuları
Olmasa…
Allah vermiş güzelliği
Ama o, güzel ahlakla taçlandırmamış?
Hepimiz zamanla kaybolacak şeylere sahibiz.
Önce sahip olduklarımız terk edecek bizi
Sonra biz terk edeceğiz;
Maliki gibi davrandığımız bu yerleri... .
Bir yanılgının, binlerce yenilgiden daha keskin olduğunu gördüğünde eve dönmek isteyeceksin ama ev; kapı duvar olacak. Ve sen, bildiğin denizlerde yeniden boğulacaksın. Aşina yüzler el olacak, ve yalnızlığı şah damarında hissedeceksin. Sonra geçecek. Her şey geçer, bilirsin.
Ve sonra yolun tam ortasında ayaklarının dermanı kesilecek, dizlerinin
Bir yanılgının, binlerce yenilgiden daha keskin olduğunu gördüğünde eve dönmek isteyeceksin ama ev; kapı duvar olacak. Ve sen, bildiğin denizlerde yeniden boğulacaksın. Aşina yüzler el olacak, ve yalnızlığı şah damarında hissedeceksin. Sonra geçecek. Her şey geçer, bilirsin.
Ve sonra yolun tam ortasında ayaklarının dermanı kesilecek, dizlerinin
Hurma
Hurma’yı düşünüyorum bu gece. Neden insan türünden tek bir şefkatli dokunuş görmeden, açlık ve sefalet içinde dünyada geçirdiği birkaç haftanın sonunda o soğuk klinik masasında ölmüştü Hurma? Bazı soruların cevabı yok sanırım. Ya da var ama ne benim anlatmaya gücüm yeter ne de sen okumak istersin. Yaşasaydı nasıl bir kedi olurdu acaba? Korsan’a çok benziyordu, belki onun gibi olurdu. Gelip tüm gece benimle uyurdu, ama süpürgeden ve yabancılardan korkardı. Bazı misafirleri sever, bazılarından hoşlanmazdı. Acaba ona bir hiç muamelesi yapan bu koskoca dünyada onu hala hatırlayan, seven ve onun için gözyaşı döken biri olduğunu bilse mutlu olur muydu? Eğer Hurma yaşasaydı onu çimenlerde güneşlenip, kuşları izleyebileceği, ağaçlara tırmanabileceği bir yere götürürdüm. Hayatta sadece acı ve korkudan fazlası olduğunu görmesini isterdim. Ama Hurma artık yok, o sadece benim hatırladığım bir anı artık, ve tüm o anılar, zamanla kaybolacak; yağmurdaki gözyaşları gibi.
Bizde Birileriyiz!.. Garib Çoban
Bizde Birileriyiz!..
Tenimdeki her gözeneklerdeki terimle, damarlarımdaki her damla kanla.
Aldığım her nefeste.
Dudaklarıma dokunan her gülümsemeyle.
Dilimin telaffuz ettiği gönülden her tondaki duada.
Seni her şekilde ve her şeyde sevmeyi seviyorum çocuk bayramı gibi yüreğim.
Sen kalbime kazınmış tek ölümsüz aşk şiirisin.
Her harf nefesimle