Canımla satın aldım derdini, sesim çıkmadı
Görmedim hiç dermânını, sesim çıkmadı.
Derdine olan saygımdan, inlemedim asla
Dudağımı ısırdım usulca, sesim çıkmadı.
Sayfa 169
Şâhittir gözyaşım, âhım da tanıktır.
Sayfa 137
Kendi içimde uzaklaştım bütün insanlardan bu gece
Ortaya çıktım, kayboldum kendi içimde bu gece
Ağzıma kadar doluyum mestlikle, başıma kadar doluyum varlıkla
Dalgalar denizi oldum kendi içimde bu gece
Sayfa 111
Allah'ım, aydınlık bir gönül ver ki
Çiçek bahçelerini muhafaza edelim
Riayet et şöyle diyen âşığa:
"Gel, âşıklığa riayet edelim"
Ne zaman senin çehrenle aydınlanacak gözüm, ne zaman?
Sayfa 147
En azından biraz kendine benze sen
Çünkü bu dünyada hiç kimse kendisi değildir.
Sayfa 153
kendi gizli yarımın gölgesiyim ben
kendi şaşkınlığımın bin aynalı görüntüsüyüm.
Ne kadar da güzeldir uçmak bu kırık kanatlarla!
Sayfa 119
"Sen gelince, bütün saatler, saniyeler
Bugünden, bu saatten, bu andan itibaren bayramdırlar"
Bir anlığına kendi gönlümün konuğu olmaya geldim,
Âniden mateme döndü bayram gecesi, neden?
Sayfa 161
özgürüm bütün dünyadan
mahpusum kendi içimde.
Sayfa 109
Nerede olursa olsun
sinek, sinektir sadece
Kafesteki kartal ise
kendisi değildir.
Sayfa 153 - DEMAVEND YAYINLARI
Yıllar yılı öldüm ben
Bir an hayatta kalmak için.
Ölebilir misin sen de
Bir an,
Zerre kadar,
Benim gibi?
Sayfa 57
Şiirden, istiâreden, teşbihten üstünsün sen
Senden başka kimseyle tartmadım seni
Sayfa 89
Kendi içime bakınca seni daha iyi tanıyorum.