Selimî
Ey kader!..
Canımı sevgili uğruna feda edesiye kadar işimi rast getir. Ey kaza!..Ya sen , daha ne zamana kadar işimi bozacaksın ?!..
Sayfa 164Kitabı okuyor
‘’On yedinci asırdan beri bütün modem İslamcılar, Kur’an’da fatalizm olmadığım ispat etmişlerdir. Mutezile salikleri hayrın ve şerrin Allahtan değil, akla muvafık veya munafi olan hareketlerden geldiğini izah ettiler. Ortodoks olmayan modem Türk İslamcılar da ≪cebriye≫ denilen fatalizm akidelerinin İslam diniyle alakası olmadığını ispata devam ettiler. M. Şemşeddin, İslam'da kaza ve kader meselesini tetkik ederken Mutezile fırkasından Vasıl İbni Ata'nın sözünü hatırlatır : ≪İnsan kendi fiilinin yaratıcısıdır. ≫ Gene M. Şemseddin'den öğreniyoruz ki (Zulmetten Nura - Sahife 265)’’
Çok şeritli olduğuna güvenip de hiçbir aykırı ihtimali hesaba katmadan son sürat üzerine düstüğüm yolun aslında tek şeritli olduğunu neden sonra farkettiğim tecrübelerden geçmisim ben. Yol aniden bu kadar güzelleşmişken, en can alıcı dönemeçte seyrine daldığım ama fazla uzun sürmeyen manzara. Kaza da tıpkı kader gibi duruyor yolun ortasında. Her kaza bir kayıp, kaybettiğimi zannettiğim şeyi aslında hiç bulmamışım ki.
Sayfa 135Kitabı okudu
Isfahan: Yarım Cihan
‘’İslamiyetten sonra genel olarak düşünceleri ve yaşam şartları, özel olarak da kadın'ın durumu değişti. Kadın, erkeğin esiri olup eve çakıldı kaldı. Çokeşlilik, kaza ve kader fikirlerinin aşılanması, matem, gam ve keder insanların dikkatini büyüye, tılsıma, duaya, cine yönlendirdi ve bu yolla bir dizi hurafenin doğmasına yol açtı.’’
