Sözgelimi bir cenaze törenine katılır gibi yürüyorum sokaklarda ve iğneyle tutturulmuş çocukluk fotoğrafım gülümsüyor ceketimin yakasında
Sayfa 8 - İş Bankası yayınlarıKitabı okudu
Birbirinin üstüne ters çevirerek içimdeki iskemleleri uzaklaşırım aranızdan çarşıda kaybolan bir çocuğun elinde soğuyan anne sıcaklığı hızıyla...
Sayfa 5 - İş Bankası yayınlarıKitabı okudu
Reklam
Yarısını tuttum, çocuk doktoru olmamı isteyen anneme hasta yatağında verdiğim sözün; doktor olamadım ama çocuk kaldım...
Sayfa 15
KAĞIT GEMİ
Deniz kıyısında bir martıyla konuşurken görüyorummuş dostlarım beni sürekli bir kaptanım çünkü kâğıt gemilerden emekli
ŞEMSİYE Tozlu bir şemsiye durur çatı katındaki odanın kuytu bir köşesinde kumaşındaki eski yağmurların hüzünlü kokusuyla...
Bilirim ki Kız Kulesi Doğum günü pastasıdır özgürlüğün!..
Reklam
Büyüdükçe insan Yalnız mı kalıyor ne?
Yarısını tuttum Çocuk doktoru Olmamı isteyen anneme Hasta yatağında verdiğim sözün Doktor olamadım ama Çocuk kaldım
Temiz kalan tek yerdir devrim bütün bir yıl kirlenen duvarda
Biri çıkıp öldürsün beni ve kaza süsü versin cansız bedenime
Reklam
Yarısını tuttum çocuk doktoru olmamı isteyen anneme hasta yatağında verdiğim sözün doktor olamadım ama çocuk kaldım
araba vapurunun boş seferleri gibi yalnızca rüzgar gezinir sensiz yüreğimde
büyüdükçe insan yalnız mı kalıyor ne
Resim