Paşa, orada üç bin kadar yetim çocuk toplamış. Bu çocuklar kimsesizdi, analarından, babalarından, yurtlarından ayrı kalmışlardı. Sefalet içinde, fakirlik ve yokluk içinde yaşıyorlardı. Üzerlerinde elbise yırtık,çoğunun benzi uçuktu. Halbuki bu binlerce çocugu şimdi görünüz. Hepsi saray gibi konaklarda yaşıyor,hepsi tertemiz, yepyeni giyinmişlerdi. Hepsinin benzi kanlı, gözleri nurludur. Yattıkları yataklar kar gibi,yemek yedikleri sofralar en yüksek lokantalarımızda bile görülmeyecek tarzda mükemmel! Sizi temin edebilirim ki İstanbul'da en zengin ailelerimiz bile cocuklarına bu kadar iyi bakamazlar. En aydın kimseler bile çocuklarına o kadar iyi terbiye veremezler. Ben Almanya'da bulundum, orada bu gibi müesseseleri gezdim. Eski bir muallim olmak sıfatıyla onları yakından tetkik ettim. Yine temin ederim ki onlar dahi Sarıkamış'taki mekteplerimizden daha mukemmel değildi.
Sayfa 124Kitabı okudu
Bir Denizci Beyi Mecit Çetinkaya
Yetim kalan Mecit, 1917 yılında Kazım Karabekir Paşa’nın talimatlarıyla, İstanbul’a, Okmeydanı’nda şimdiki Darülaceze’nin yakınlarında bulunan, çocukların kaldığı devlet yetimhanesine gönderilmiştir. Kazım Karabekir Paşa, İstiklal Savaşı öncesi ve sonrası, ailesi savaşlarda şehit düşmüş çocukları toplatarak hem onlara bir yuva kurmuş hem de eğitim ve öğretimleriyle yakından ilgilenmiştir. Tarihe “Mavi Gömlekliler” olarak geçen bu yetim çocuklar, ülke ekonomisine katkıda bulunmak üzere özel olarak kurulan iş ocaklarında kıymetli birer usta olarak yetiştirilmiş ve eğitilmişlerdir. İşte bu yuvalara yolu düşen ve buradaki eğitimlerle vatanına ve milletine hizmet etme bahtiyarlığına erişenlerden biri de Mecit Çetinkaya’dır.
Sayfa 163 - Yeditepe Yayınevi; 1. Baskı: Mayıs 2010Kitabı okudu
Kazım Karabekir ve Yetim Çocuklar
En önemli hizmetlerinden birisi uzun süren harblerin yetim bıraktığı 6 bin çocuğu okullarda yetiştirmesi ve hatta zamanın ortalamasının üstünde nitelikli bir eğitim verdirmesi olmuştur.
Kronik Kitap
📚"Kurtuluş Savaşı sırasında kimsesiz çocuklara yönelik bir başka muhteşem girişim, Kazım Karabekir tarafından gerçekleştirildi.
“Gürbüz çocuklar ordusu” kuruldu.
Karabekir Paşa 1919 yılında Doğu Cephesi’ne geldiğinde elli binden fazla kimsesiz ve yardıma muhtaç çocuk olduğunu görmüştü. Evsiz barksız, mağaralarda, hatta ağaç kovuklarında
[1893] Arabistan'da kalan en canlı hatıralar: Biri babasızlık acısı. Babalı çocuklar bana çok tesir ediyor. Herkes babasını görünce koşup yanına gidiyor. "Babam bana şunu aldı, bunu aldı" dedikçe içimde bir acı başlıyor. Yetim ve öksüz çocukları daha çok seviyorum. Onlar bana daha çok yakın.
Sayfa 90Kitabı okudu
Gürbüz Çocuklar Ordusu'nun kuruluş öyküsü
Kendisi de 11 yaşında yetim kalmış olan Kâzım Karabekir, "Çocuk Davam" dediği bu olayla yaşları 4-14 arasında değişen 4.000 çocuğa babalık ve şefkat duygularıyla yaklaşıyordu. Üniformaya benzer elbiseler giyen bu çocuklara subaylar tarafından bir çeşit hafifletilmiş askeri program uygulanıyordu. Derslerde mikroskop bile kullanılıyordu. Onlar için özel okullar kurulmuştu. Yaşadıkları acı günleri unutmaları için kendisi de keman çalan Kâzım Paşa tarafından müzik dersleri veriliyordu.... Kâzım Karabekir "Yetim Babası" olarak biliniyordu.
Sayfa 133Kitabı okudu
