İnsanı en çok yaralayan her anını onu düşünerek geçirdiğin, en çok değer verdiğin, en kıymetlim dediğin kişi ile arana giren mesafeler ...
Araya giren mesafeler yoruyor insanı.
Yoruldukça kırılmak kolaylaşıyor , en ufak söylenen bir söz bile kalbinde yaralar açıyor.
Kırıldıkça, canın yandıkça ; normalde kalbi kırılmasın , mutlu olsun diye etrafında pervane olduğun insanın canını yakmaktan çekinmez hale geliyorsun. Sonrasında kendini tanıyamıyorsun. Onun canının yandığını hissettikçe daha çok canın yanıyor... O mutlu olmadan mutlu olamayacağını unutuyorsun .
İnsan kırılınca neden karşısındakini kırmaktan Korkmaz, çekinmez ki ?
Kendinin hissettiklerini bilirken, onu kırmaktan çekinmesi gerekirken fevrice onu kırması kendini sürüklendiği kuyudan kurtarmak İçin mi ? #mesafe #kırgınlık #mywriting