“gözleri başka şehirlerde kalmış çocuklar tanıdım
serseriliği tükenmiş serseriler
bilirsin,
bazı salaş duygular yaşını büyütür insanın bazı sorular yalnızca zihin yorar
güçlüler gider kendi gürültüleriyle
büyük şehrin tesadüflerinden yorgun düşmüş biri olarak
sen güçsüzlüğün gücüyle kal
bırak kahraman olmadığın hayatları
takibe almayı
bırak başkaları yaşasın
kimi zaman hiçliğin önemi
her yeri kaplar”