Sen yel değirmenleriyle barış yaptın baba. Seninkiler şimdi zeytin ağaçları, gözlerinin ufkunda kaybolan deniz, kelebekler, arılar,
dünyaya yaldız döken ay ışığı
sardalye balıkları ve kimsesizlik.
İçli şarkılar gibisin. Dinlerken keder, bitince mazi.
Annemle ben artık beklemiyoruz seni. O içinde, ben dışımda kör bir savaştayız hala.
her kızın bir babası olmalıdır baba!
sen nerdesin?